Bir dert oldun sen ömrüme
Daha tıfıldım düştün kalbime
Bu memleketin her yerinde
Tenin kokar diyemedim
Her sabahımın ilk güneşi
Her gecemin ay neşesi
Sen kalbimin bir tanesi
Sensin sen diyemedim
Hayatımı bir ateş sarar
Gönlüm bana seni sorar
Yokluğun aklıma zarar
İçimi sana diyemedim
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
şimdi o mucizevi diyarda
Belkide en sevgilinin
o en sevgilinin, en yakınındasın
Perde Koymuş gözümüze yaradan
Ne kadar bakarsak bakalım, göremeyiz aradan
Haber veremesende Emre Abim sen oradan
biliyoruz, biliyoruz şeb-i aruzun bugün senin
Bir gün daha
ve hatta ebediyen dalgalansın diye al bayrak
şehadet şerbetini içtin sen
sevenlerini yasa boğup, serden geçtin sen.
İsimsiz
Aydınlık çok uzaktaydı.
Ciğerime dokunuyordu sevda.
Asılarak ölsem kafi.
Sigara gibi yanarak can çekişiyordum...
Yıldızlara emanet olmuş hayatlar,
Gökyüzünde nereye gitsem başucumdan geliyordu.
Dokunulmayacak kadar uzak,içimde akan kan kadar yakın.
Biri duvarları yıktı,
Rüzgarlar aramıza serildi.
Biri suyumuzu döktü.
Biri hiç yoktan kanaryamızı yaraladı.
Her sabah içimizde uçan...
Kuşlar konar ellerine bir kış günü,
Kar yağar üşürsün.
Buz tutar yerleri,yürümekte zorlanırsın,
Sevgin bende tükenir,sevmekten çekilirsin...
Titrersen beni hatırla,sıcaklığımızı.
Bak yine özlüyorum seni
Eski bir liman sahnesinde hatırlıyorum seni,
Tir tir titrediğimiz açık havaları.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Aklımda tek bir düşünce,
Bir kaç dakikayı avuçlarıma alıp kaldırmalımıydı gönlümün raflarına.
Yoksa silmeli miydi...
Sen benim kokumu severdin...
Ben ise kokuma bulaşan dudaklarını.
Çocuk olamayacak kadar büyüktüm,
Ama kadın olamayacak kadarda küçüktü ellerim.
Ben daha iyisi senin olayım dedim...
Böylesi daha makbuldur.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Sonra kokun geliyor burnuma,
Kış ortasında yaz oluyorum.Denizlerimde martılar dolaşıyor,
Gittiğini hatırlıyorum.
Titriyor yanaklarım yapraklar dökülüyor.
Yokluğun anlaşılmaz,
Serçeler konmaz avuçlarıma,bir gündüz serinliğinde
Ötmezler penceremde derin deniz mavisi eşliğinde gitmeli buralardan.
Sen benim herşeyimsin,
Eminönünden kadıköy iskelesi seni bir deniz maviliğinde seviyorum.
Yakamozun denizde bıraktığı gece manzarasıyla seviyorum,
Kuşlar göç ederken seviyorum seni,tüm benliğimi kalbine götürüyorum.
Kimbilir nasıl güzel gözükürsün,
Bir gece uykundan uyandırsam seni,
Koynuma alıp koklasam,
Göğsüme alıp uyutsam...Kimbilir nasıl güzel gözükürsün...
Kimbilir nasıl güzel gözükürsün elinde çatal ile yemeğimi yerken.
Yaşayacak yıllarımız olmalı seninle,
Öleceksek koynumda ölelim,
Aynı manzaraya baksın öyle gömsünler.
Benimle meydan oku her çaresizliğe,
Beraber uyanalım yeter hüzünlü sabahlara.
Geceleri hiç uyumadan sabahlasakta olur.
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
Gönlüne kuş olsam,
Gözlerinden ellerine göç etsem her kış.
Gözlerin ile gönlümü beslesem,
Gözlerinin baktığı yerlerde uçup omzuna konsam...
Kimsin sen nesin sen benim herşeyimsin.
İsimsiz
Şarap rengi bir duvar
ve onu sarmalayan sarmaşık gülleri
bunda ne var dersin bilirim
hatta şu an dalga geçmek üzeresin
ama bilmezsin ki o duvarın ardındaki seni
sen hiç bakmadın ki yalnızlığa ben gibi...
Sen hep güneşten kaçtın
hep gölgelere sığındın
ama güneş olmasaydı
o çok sevdiğin gölge de olmayacaktı
sen bunu unuttun.
Göğü bir kez olsun göremedin sen
çünkü hep bakmakla yetindin
Sana dair tüm kelimelerim tükendi gölge kraliçesi
sana dair ne varsa bende bitti.
Şimdi o çok sevdiğim şarap rengi duvar bile anlatmıyor seni bana
hele kanatlarının altındaki güller bile kokmuyor artık sen gibi.
Artık bitmişiz galiba gölge kraliçesi
korkma artık mani olmam sana
ama unutma o nefret ettiğin karanlıkta parlar en güzel yıldızlar
hem de hiç parlamadıkları kadar...
İsimsiz