Eğitim Sitesi

Dinlesem Şiiri

Dinlesem

Orhan Veli bugünün İstanbul'unu görse ne derdi?


İstanbul'u dinlesem gözlerim kapalı.
Araba, vapur, martı sesinden başka ne duyarım?

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Dokunuşları

İçimde sıkıntısı
Ne kadar?
Nereye kadar?
Gidecek
İşitilmez
Duyulmaz
Sokaklardan
Geçen
Dünyamın
Dokunuşları

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Yüklü Çocuk

Sardın beni.
Gecelerce uçtuk.
Çocuklarca dudaklarımızdayız.
Gizli söylemlerle yüklü gözler.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 67

Yaprak Düşlüyorum
Erhan Güleryüz'e

Ben yaprak düşlüyorum gelincik.
Sulanmak istiyorum.
Senin düşlerin sudan.
Kuşlar içinden süzülüyor.

Sen Gelirken
Sessiz rüzgarsız hava senin saçların.
Ve gözlerin nemli.

Sessiz gözlerinden düşen.
Sevmek.

Sanki
Derin nefesinde.
Ne olacak bu çocuğun hali duyuyorum sanki.
Babam.

Olmuştur
Fakirin halinden anlar mısın?
Sırtındaki ince paltonun onu üşüttüğünü düşünenlere rastladın mı günlerden bir güne?
Muhakkak düşünen insanlar olmuştur.

Ver Düzeni
Soyup soğana çeviriyorlar.
İnsanı.
Ver düzeninde.

İş
Sen masada otur.
Masa başı işlerle uğraş dur.
Memur oldun.
O da ağır işte çalışsın.
İşçi oldu.

Hapsolmuştum
Ağlardım sana.
Çıkarın beni buradan diye.
Ağlardım.
Her şeyinden.
Hayatının.
Ağlardım.
Yaşadım bunları.
Ben.
Sıkıntının duvarlarına hapsolmuştum.
Askerdim.

Zamanı Yenmekti Tüm Derdimiz
Öldü yıldızlar.
Öldü gece.
Askerde.
Gide gele.
Gide gele.
Volta attık, durduk.
Haydar'la, ben.
Zamanı yenmekti tüm derdi herkesin.

Başka Diyerek
Başka diyerek, ülkeler işgal edildi.
Nicesi öldürüldü.
Nicesi acılarla başbaşa sabırla yaşıyorlar.
Hala düşünülüyorlar zaman zaman duygulu duygulu yüreklerde.

Gülüşsüzlüklerde
Ansızın geliyor bir hüzün içerime.
Sular devrilmiş gibi.
Denizde yakamoz gülüşsüzlüklerde.

Büyümez
Bir sızıyı diktiler.
İnsanların bağrına.
Bir bayrağın altında büyümez, acılar o bağırlarda birlikte yaşayanlar var oldukça.

İstanbul'u Orhan Veli'siz Dinlemek
Gürültü

İstanbul'u arıyorum gözlerim kapalı.
Kalabalık bir şehirle karşı karşıya kalıyorsun.
Hiç bir şey duymuyorum vasıtaların seslerinden.

Bir Bardak
Su içmeli insan.
Her şey yeter bir insana.
Şairlerin.
Gel dediği.
İnsanlık özlemi.

İki
Kırık dal.
Rüzgar esmiş.
O yüzden kırılmış.
Kırık söz.
Rüzgarla aynı yöne dönmüş.
O yüzden anlayamamış.

Zor Yaprak
Yaprak kör dehlizlerin kuyusunda gözlerinden muhtemel bir bakış.
Gözlük camından puslu görünür bitkiler.
Ah anne bahtımın derin kuşlarını ötüyor zamana karşı eller.
Yine de çingene bakan gözlerin, kullandığı eteklerdeyim.

Ekonomik
Onlar çok konuşurlar.
Ekonomiktirler.
Ekonomi bir türlü düzelemez.
Konuşurlar habire.
Kendileri dışında kimseyi konuşturmazlar.
Ne çiftçiyi, ne işçiyi...

Göz
Cemal Süreya'ya

Sen taze bir anıydın.
Gözbebeklerimde.
Gittin.
Uzun yollarla dolu bir şehri adımlarken gördüm seni.

Dallardaki Pırıltı
Cemal Süreya'dan Mülhem

Sen dallardaki beyaz incim.
Daldan dala konan, aşkların korunduğu.
Dallarla konuşan.
Pırıltılı maden.

Vagon
Dersimiz vagon sevgilim.
Senin etekliğin gibi.
Yayılmış ve de yolcuyu anımsatan.

Kömür
Kömür vagonları gidiyor.
Derinlerde aşkı topluyorlar.
Parça parça.
Maden işçilerinin yağlı, kömür tozlu elleri.
Siyah bir aşkı yazıyorlar.
Derin yataklarda.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Dinlesem Şiiri