Eğitim Sitesi

Dokunan Doğaya Şiiri

Dokunan Doğaya

Sesler duyuyorum.
Onların sesleri.
Benim sesim.
Senin sesin.

Gidilen ırmaklar.
Sularda akan gözler.
Aklımdan geçiyor.
Eller dokunan doğaya.

Bir ağacın bitiğiyim.
Gövdesinin arısı.
Aklının yaprağı.
Çil gözlü.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Kediler

Kedi.
Gümüş sahandan.
Toplamış.
Yemeğini.
Ağzıyla.
Evinde.
Sahibesi.

Kedi.
Teneke çöplerden.
Ayırmış.
Yemeğini.
Ağzıyla.
Evsizliğinde.
Yalnızlığı.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Şüphe

Fonda kumlar.
Reel duruşlar.
İtalik yazılar.
Nar simi.
Cim lastik torbalar.
Hüzün kokuyor doğa.
Atık şüphesi.
Gözde kilitlenen.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Hapiste Gibiyim

Sonsuz gecelere.
Uzanır başım.
Sonsuz çocuklara yürür.
Sessiz yalnızlığım.
Binmeye çalışırsın.
Yalnızlığımın üstüne.
Esareti yüklersin.
Omuzlarıma.
Kurtarır gözlerimi.
Melek yüzlü Orçun'um.
Duyulur başucumda.
Sessiz çocuklarda seslerim.
Yoklukta nefessiz kalmışım.
Güneş gözlerim.


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Dokunan Doğaya Şiiri