Eğitim Sitesi

Elde Kâğıt Kalem Gördüklerinde Şiiri

Elde Kâğıt Kalem Gördüklerinde

Amaç iki üç satır, üç beş dize kelime,
Suç mu işliyoruz da bakarlar hep elime…

Dosya veya kâğıt var ilhamsa içimizde,
Etraf bizi gözlerken dikilmişiz bir yerde…

O anda bir durakta ya da yürümekteyiz,
Kalem kâğıt olunca tepki edinmekteyiz…

Araçlar bakıp geçer sanıyorlar bu polis,
Bizi ihbar edecek diye bir yerden beis…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Eskiciden, Yeni Büro Sandalyesi

Konu evime gelen sandalye hikâyesi,
Eskiciden alınmış bir büro sandalyesi...

Düzen yoksunluğundan dert içerisindeydim,
Sıkıntılarımızla usul bilmemekteyim...

Bu yüzden bel, boyun, sırt, göğüste, ağrılarım,
Kollarım, dirseklerim ve ayak tabanlarım...

Her birisinde fıtık romatizma kökenli,
Astım, tansiyon, derken yaşarım ürkek hâlli...

Davranışım sevilmez saygım eksilmese de,
Hoşgörüm hâlâ sonsuz şahsımız itilse de...

Sıkıntımın bir kısmı hep duruş bozukluğu,
Odamın düzensizliği, imkân yoksunluğu...

Ya verilmiş ilaçlar şifa sağlamıyorlar,
Zehirlenmiş gibiyim ruhsatlı hastalıklar...

Evin biçimsizliği kedilerin çokluğu,
Şükür ev sahibim vermez huzursuzluğu...

Bugün yine meşguldüm yatak, yorgan yıkadım,
Etrafı, temizledim, sonra yorgan kapladım...

Odamı düzenledim, ekran karşıma geldi,
Hiçbiri hakkım değil yüreğimiz incindi...

Kediler doysun yeter Rab rızası gereği,
Çünkü onlar da kuldur merhametin ereği...

Yeni sandalye aldım odayı düzenledim,
Bu büro sandalyesi az keyif edeceğim...

Elden düşme sayılır getirdiler evime,
Kocaman siyah bir şey gerektir ki neyime...

Besmeleyle oturduk haddim olmayarak,
Biraz da duygulandık çünkü etmiyorduk hak...

Gerçekten de yaradı biz, boşa yaşamışız,
Ayaklar kuvvet aldı rahatladı sırtımız...

Az alçak olduğundan dirseklerim düzeldi,
Sinir sıkışmalarım fazla engellenmedi...

Eski sandalyemizi önümüze uzattım,
Caiz hâlle ayak ayak üzerine attım...

Hakkım olmayacaktı bu güzelim sandalye,
Haddimi bilmiyorken vicdanım sızlar niye?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çamaşır Makinelerimiz İlkel

Soy ve sop utanacak bu ilkelliğimizden,
Bizleri kınayacak anlatırken gülmekten…

Diyecekler, dedeler hiç mi düşünmediler?
Akıl mı çok azdı da düzenleyemediler…

Saatlerce yıkarmış dönen bir kasnak ile…
Bol da su harcanırmış en ilkel sistemlerle…

Biz, utanıyoruz bu dev makinelerden,
Randıman da sağlamıyor işin temizliğinden…

Bulun artık pratiği daha mükemmelini,
Çekmek zorunda kalmayalım rezilliğini…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Akşamın Soğuğunda Sokağın Kedileri Yatağıma Sığınmışlardı

Pencerem açık olur evcil kedilerim var,
Onlar, dostlarımdandır şahsıma fayda sağlar...

Münafık değillerdir Rab'bime şirk koşmazlar,
Şahsımı hem severler hem de kalben tanırlar...

Dün hava çok soğuktu gece daha soğudu,
Kediler üşümüşler, şahsımız da yorgundu...

Biraz erken yatmıştık, akşam saat on gibi,
Erken de uyumuştum derin uykuda gibi...

Onları fark etmedim yatağıma girmişler,
Onlar da Rab kulları hem temiz niyetliler...

Elimiz çarpsa bile, hainlik düşünmeler,
İnsan gibi değiller, bize merhametliler...

Battaniyelerim var sıcak tutsun diyerek,
Kedilerim sokulmuş merhamet etmek gerek...

Gecenin tam ortası ağırlık hissetmiştim,
Kıpırdamam bile zor, nefesten kesilmiştim...

Yorganım gelmiyordu, komple ağırlaşmıştı,
Zaten bel fıtığım var, şahsım yerde yatmıştı...

Astım da diğer yandan, zaten zor durumdayım,
Neyse ses etmemiştik, buna katlanmalıydım...

Yer yatağım uygundu ama böyle olmazdı,
Kedilerin yeri var, böyle de yakışmazdı...

Yerde battaniyeler, diğer yerde kutular,
Katlanmış halılar var, sandalye ve masalar...

Şahsımı mı buldunuz, herkes yerini bilsin,
Anladım hayvansınız, hadlerinizi bilin...

En az yedi hayvan var, hepsi yatak içinde,
Vatandaş duymamalı, deli derler her dilde...

Demek ki üşümüşler sokulmuşlar içeri,
Yatağımın içinde, kaplamışlar her yeri...

Sabah ezanla kalktık, tam da uyanamadık,
Sanki koyun sürüsü, hemen hepsi tanıdık...

Kimseye anlatmadım duyan pek olmayacak,
Bu aramızda sırdır, zaten okunmayacak...

Çünkü okuyucum yok, üç beş satır yazmışız,
Oku ya da okuma yani karalamışız...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Elde Kâğıt Kalem Gördüklerinde Şiiri