Emirhan, Ayrılmıştı
Öğretmen zaten üzgün çocuklarsa neşesiz,
Hacı ve Gönen ağlar Kayserili keyifsiz…
Üç beş kişi daha var hüngür hüngür ağlıyor,
Teselli etmek de zor Musa, dayanamıyor…
Sevinenler de oldu kalkmışlar oynuyorlar,
İnternetten müzik “Erik Dalı” çalıyorlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dolmuş Rahatlığını Özlemişim
Uzun süre küslükten hiçbirine binmezdik,
Tam üç yıl kadar oldu siftah dahi etmedik…
Binmeyeceğim, demiş kesin karar vermiştik,
Sebep oldukça basit bir şeye gücenmiştik…
Süleyman’ı korumuş onu desteklemiştik,
Diğerleri kıskanmış bu yüzden itilmiştik…
Süleyman bahsetmişti hocam almayacaklar,
Diğerlerine de bin sana darılıyorlar…
Israrla olmaz, deyip el bile kaldırmadım,
Süleyman haricinde, hepsini dışlamıştım…
Süleyman ayrılınca İsmail almamıştı,
Muzaffer olmaz, demiş bize durmayacaktı…
Binmemem gerekirdi hiç binme demişlerdi,
Kararın kesin olsun almayız, demişlerdi…
El kaldırmış da olsak sola bakınmışlardı,
Şahsımı almamakla net kararları vardı…
Üç yıl kadar yürüdük ta yukarıya kadar,
Olmadı zorluk çektik bu şahsımıza zarar…
Onlar ummuyorlardı ümidi kesmişlerdi,
Bir anda karar verdik, şahsım binmek istedi…
Dedim, el kaldırayım İsmail duruverdi,
Çok da hoş karşıladı şahsımız sevinmişti…
Tam kapımın önünde, zaten başka araç yok,
Konforu özlemişiz, hak etmemişsek de çok…
Derken Yılmaz abiye, o da duruvermişti,
Abdullah en temizi hepsi de affetmişti…
Gururlu olan bizdik bir süre oyalandık,
Hiç el kaldırmamakla aslında hatalıydık…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mümin Rab'bini Birler
Ey Kul!
Mümin Rab'bini birler ve ona kulluk eder,
Aracılar tanımaz, yalnız Rab'binden bekler...
Ey Kul!
Mümin Rab'be inanır, emirlerini dinler,
Esaslarını tanır, retlerini terk eder...
Ey Kul!
Mümin hakikattedir, kul hakkını gözetir,
Faydalı işler yapar, peygamber rehberidir...
Ey Kul!
Mümin ibadet eder, oruç tutar, hacceder,
Zekâtla, namaz ile Rab'be tevekkül eder...
Ey Kul!
Mümin nankörlük etmez, belâlara sabreder,
Dinini tam öğrenir, yalnız Rab'be şükreder...
Ey Kul!
Mümin ahlâklı kuldur, utangaçtır, hassastır,
Rab'be teslim olmuştur, kutsala saygılıdır...
Ey Kul!
Mümin merhametlidir, karıncayı incitmez,
Tüm hayvanları sever ve cimriliği hiç bilmez...
Ey Kul!
Mümin bencil değildir, yardımlaşmayı bilir,
Vicdanlıdır, cömerttir, müminlerce sevilir...
Ey Kul!
Mümin alçak gönüllü, dürüst ve iffetlidir,
Emanetleri korur, hile düşünmeyendir...
Ey Kul!
Mümin olgun insandır hep bağışlayıcıdır,
Adaletli davranır, nefsini dışlayandır...
Ey Kul!
Mümin iyilik yapar, kötülüğü reddeder,
Yandaşını savunmaz, suçluyu teslim eder...
Ey Kul!
Mümin güvenilendir, güçlüğe sabırlıdır,
Hem davasına bağlı, hem sözüne sadıktır...
Ey Kul!
Mümin birliği bozmaz, münafık düşmanıdır,
Cehaleti engeller, âlimlerin yandaşıdır...
...
(1999)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kısır Pire
Dolaşıyor üstümde;
Kocaman sarı pire.
Kayboldu birdenbire…
Zavallı yalnız pire.
Beni terk ettin diye?
Sevindim birdenbire…
Beni sevmedin niye;
Zavallı kısır pire…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
