Emmi Şiiri

Ağacın Dileği

Hep sustum anlatmadım, hiç kimseye derdimi,
Feda ettim insan ve doğa için kendimi,

İnsanlar dallarıma asıp dilek tuttular,
Ağacın dileğini, sormayı unuttular,

Köklerimle sıkıca, bağlıyımdır toprağa,
Faydalıyım doğaya, ta gövdeden yaprağa,

Hiç sakınmadan sundum, isteyene meyvemi,
Duruşum değiştirir, dünyayı ve çevremi,

Kucak açtım bir kuşa, garip yuvası oldum,
Güz geldi dallarımla, sarardım ve de soldum,

Asırlık çınar olup, tarihe ışık tuttum,
Bahar gelecek diye, hep kendimi avuttum,

Çocukça dallarımda, oynayıp hopladılar,
Dallarımdan meyvemi, sormadan topladılar,

Uzandım dallarımla, yerlere ve göklere,
Gölgemle ortak oldum, güzel hoş sohbetlere,

Yıkılmadım dik durdum, kasırga ve yellere,
Gocunmadan odunum, evlere hanelere,

Nefesim değiştirir, dünyanın havasını,
Hep içimde yaşadım, yangınların yasını,

Kor olup ateş olup, kendi içimde yandım,
Toprak ve küllerimden, hep yeniden uyandım

Süsledim tüm ormanı; zeytin, çınar, ıhlamur,
Defter oldum kalitem, birinci sınıf hamur,

Köklerimle durdurdum, erozyonu, toprağı,
Canlılar dünyasının, sessiz sakin ortağı,

Öğrenci çantasını süsleyen dost bir kitap,
Beklemedim kimseden, güzel bir söz ve hitap,

Çeşidim çoktur; meşe, gürgen, palamut, kayın,
Ben canlıyım, canımın yandığını anlayın,
Lütfen, dallarımı ve kollarımı kırmayın,
Yalnız, her ağaçta bu sözleri hatırlayın.

Ramazan YILDIZ

Emmi

Birinin derdi olsa, herkes ona yanardı
Bir kâse yemek konsa, bütün hane banardı
Büyük küçük belliydi, birbirini sayardı
Yaşattığınız değerler, emekler zayi emmi

Nerde Ebubekir, Ali, aslan yürekli Hamza
Ne sünnete uyuluyor, ne otuz iki farza
Bağlandık küresele, yeni nesil bir tarza
Gösteriş olsun diye, döner Kâbe’yi emmi

Utanma hayâ kalmadı, İnsanlar yüzsüz arsız
Herkes güçlüden yana, düşküne hep umarsız
Dostum dediklerinle, iş yapılmıyor karsız
Kötüysen herkes kötü, iyiysen iyi emmi

Düşen varsa kaldırıp, yaraları sarardı
Ne beklentisi vardı, ne de başka çıkardı
Dostunun yolu düşse, selamına uğrardı
Şimdi bunu yapanlar, artık enayi emmi

Neyi anlatayım ki, daha da neyi emmi
Köroğlu’na yol vermez, Bolu’nun beyi emmi
Arıyoruz hep mumla, geçen seneyi emmi
Daha fazla konuşup, yorma çeneyi emmi

Ramazan YILDIZ

Sensin Öğretmenim

Baharda gül misali çiçekler açan
Gülüşüyle dünyaya hep neşe saçan
İyiliğe doğruluğa kanatlanıp uçan
Meleğimsin öğretmenim

Hayat ile benim aramda ki kablomsun
Çizdiğim resmim hayalim tablomsun
İstediğim neyse işte tam da o sun
Mesleğimsin öğretmenim

Hep hafızamda kalacak hatıran
Sözleriyle barışı sevgiyi çağıran
İyiyi kötüyü doğruyu yanlışı ayıran
Eleğimsin öğretmenim

Dilimsin düşüncemsin fikrimsin
İlk okuduğum o şiirim zikrimsin
Zihnimde ki en güzel yerimsin
Belleğimsin öğretmenim

Sen gülmezsen gözlerim hiç gülmez
Yeşerttiğin güllerin solmaz dökülmez
Hayat ile mücadelemde bükülmez
Bileğimsin öğretmenim

Kalemimi ilk tuttuğum elimsin
Geleceğim umudum hayalimsin
Söylenecek neler var unuttuğum
Elimle sıkıca bırakmadan tuttuğum
Dileğimsin öğretmenim

RAMAZAN YILDIZ

Ramazan YILDIZ