Kırkı aştıklarından eve sığmıyorlardı,
Gücüm yetmediğinden hastalanıyorlardı…
Bahçemiz bulunmuyor toprak alamıyordum,
Bakış açılarından saygı göremiyordum…
Tak, telefon geliyor hocam kedi bulmuşuz,
Aklımıza sen geldin sana getiriyoruz…
Dokunamıyorlarmış hatta korkuyorlarmış,
Almazsan atacağız bakamayacaklarmış…
Ya da başka sokaktan bahçeme atılıyor,
Bize güveniliyor, bize getiriliyor…
Diyorlar, sevmiyoruz el değdiremiyoruz,
Şu anda çaresiziz biz beceremiyoruz…
Her birisi hastaydı ev barınak olmuştu,
Gücüm son sınırında kapasite dolmuştu…
Tek olduğumuzdan işler iyi değildi,
İki odalı evde sınırlar geçilmişti…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnsanlık Bilimden Hoşlanmamıştı
Bilim, denildiğinde kaçıp uzaklaşılır,
Geri kalmak hoş mu da sıkıntılar yaşanır…
İnsan aklı mı almaz nefse mi çok ağırdır?
Rabbim izin verse dahi kul Hakk’a sağırdır…
Diyordu, lüzumsuzluk zevkle eğlencelerle,
Cehalet alışkanlık değişmez heveslerle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyorum 15
Hak da sağlayamazdık çünkü yüzümüz yoktu,
Sizi kuldan saymadık buna gücümüz yoktu…
Hep yenilecektiniz hep yenilecektiniz,
Yenilgi hakkınızdı bitirilecektiniz…
Şimdi sadece özür pişmanlık anlamında,
İş işten geçti artık insanlık zor durumda…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bir yobaz ki şahsıma apaçık bağnaz demiş,
Demek bizden hoşlanmış ve adını göndermiş...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK