Bu gönül sevdi ki sana vuruldu
Rüzgarlarda yaprak gibi savruldu
Peşinden çok koşmaktan yoruldu
Zulüm etme gönlüme ey nazli güzel
Derler kaçan hep kovanalırmış
Sevdanın adı henüz konmamış
Aşk dediğin zaten kutsal yakarış
Zulüm etme gönlüme ey nazlı güzel
Sende sevsen beni ta gönülden
Bu aşk dirilse hep yine yeniden
Gönül vazgeçmez ki hiç güzelden
Zulüm etme gönlüme ey nazlı güzel
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hastaneler dolu hasta.
Bahar değil, sanki kışta.
Meftası olan hep yasta.
Oy zalim hastalık, tüketin bizi.
Şifa rab'dan, tabip aracı.
Yoktur, her derdin ilacı.
Bekler, hastalar umacı.
Oy zalim hastalık erittin bizi.
Balkonuna konar kuşlar.
Gözlerden hiç dinmez yaşlar.
Acıdan eğildi başlar.
Oy zalim hastalık, yok ettin bizi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sevgili, sen ve ben imkansızız.
Senin gönlün başkasında.
Kaderin es geçtiği, iki insanız.
Hüzünlü bir, mevsim arkasında.
İnsan istemez mi? Sevip sevilmeyi.
Binlerce insan arasından seçilmeyi?
Olmadı be gülüm,
Olmadı işte...
Bakışların başkasında.
Gülüşlerin de.
Kalbin ve gözlerin rehin.
Biz sevgili;
Başlamadan biten bir masal.
Hiç okunmamış bir şiir.
Kapağı hiç kaldırılmamış, bir romanız.
Biz sevgili;
Denk gelmemiş bir kader.
Bitmez dert ve keder.
Acıya anlam atfedenleriz.
Biz sevgili;
Bitmeyen bir yürek acısı.
Sevdanın, ciğer sancısı.
Hiç bitmeyen, bir kalp ağrısıyız.
Bir biçimde yok olan..
Zamanın izah edemediği.
Hafızadan dışarı çıkmayan.
Dudaktan dökülemeyen.
Mahrem aşk sözleriyiz.
Biz sevgili;
Bir arzuyuz.
Rastlanmayan, rastlantıyız.
Tesadüf etmeyen, tesadüfüz
Yani, eyleme dökülmemiş,
Hiç başlamayan,
Ruhta yok olan,
Bir hiçiz...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Saldım, sevda türkülerini, yüreğimden.
İçimdeki kuşları, azat ettim, kafesinden.
Artık düşünmüyorum seni, yok bitti.
Sevgiye dair, bir kırıntı kalmadı, yüreğimde.
Hesap veriyorum kendime, tutar çok geldi.
Geçmişin faturası, çok ağır olur genelde.
Sen artık, bende yoksun, ben de sende.
Gökkuşağının renkleri soldu, hepsi siyaha çaldı.
Sen bir umuttun bende, tükendi umutlar.
İçimde, artık uçmuyor, kelebekler.
Hepsi yaşadı ve öldüler,
Kısacık hayatlarını...
Yağmur, eskisi gibi,
İslatmıyor, gözlerimi...
Gizlemiyor, göz yaşlarımı...
Hiçbir şey, eskisi gibi olmayacak.
İçimdeki çocuklar, gülmeyecek.
Dönsen de, bu yürek sevmeyecek.
Kimse, bendeki seni bilmeyecek..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL