Geceye Düşen Yıldız Şiiri

Sahte Gülücük

Ayrılık çanları çalıyor dünyamda

Yine umutsuz çırpınışlar

Yalnızlık içinde yozlaşan binlerce ümitler

Bir o kadar da esaret altında kalan düşlerim

Hergün ayrı bir sefere çıkıyor

İçimdeki beni yöneten 'ben'

Artık olanlardan bıkarak biçare arıyor

Bir yandan mest olmuşçasına dolaşan insanlar

Bir yandan herşeyin mesulünü üstüne alan

küçük insanların büyük işleri

Aynı çatı altında yaşayan

Binlerce insanın değişik yaşamları

Herkesin mücadelesi farlı şekilde

Bazıları canlarıyla

Bazıları rahatlık ve sefa içinde

Bazıları ise yaşamdaki sıcak ve temiz gülümsemeyle

Tebessüm edercesine...

Varolan saf ve berrak gülümseyiş

Basit ve sahte bir duruma bürünüyor

Herşey sahte oldu

Zaman geçmeyen,devran dönmeyen şu dünyada

İnsanlar,sevinçler,mutluluklar ve gülücükler

Eğer gülücükler bile sahta olduysa

İnsanlar ne kadar doğru acaba?

Ne kadarı daha yüze karşı masum gülücük

rolünü oynayıp,

Arkaya karşı kin kusacak?

İnsanlar sahte...

Feryad-ı fgan etsen ne çare?

Bu böyle sürmüş diye böyle gitmemeli

Ne yapmalı biçare?

İsimsiz

Siyah Bulut

GÜNEŞ BAŞKA DOĞUYOR AĞLIYORUM

KARANLIKTA KALDI YÜREĞİM

AKŞAMLAR OLMASINI İSTEMİYOR GÖZLERİM

ELLERİM BİLE ISINMIYOR DERTLİYİM....

YİNE BURUK BENİM BU YÜREĞİM

YİNE YALNIZ VE SESSİZİM

YİNE YARALI BİR CEYLAN GİBİYİM

YİNE AMA YİNE SİMSİYAH BULUTLARDAYIM!!

İsimsiz

Öyle Dertliyim Ki Bu Gece

Güneşini kaybetmiş bir papatya gibi,
Işığa aç kalmış bir manolya gibi,
Meçhule gittiğini yeni fark eden bir sevda gibi,
Öyle dertliyim ki bu gece.

Tüm mihnetlere açmışım gibi,
Tüm benliğim çalınmış gibi,
İnsanların insanlıktan çıktığını fark eder gibi,
Öyle hüzün yüklüyüm ki bu gece.

Acılı bir müştak gibi,
Değerini yitirmiş bir altın gibi,
İnsanlar tarafından görülen müptezel gibi,
Öyle jülideyim ki bu gece.

İsimsiz