Renkli boya kalemlerini
alıp bir çocuk
üstüste
boyuyor bir silahın her yanını
dikkatlice
rengarenk bir resim oluşuyor
insanlardan
konuşuyorlar
renk renk birlikte
İsimsiz
İçimizde çocuk ve sevmeler.
Bisikletleri çeviren pedallarda ayaklar.
Ben çocuk.
Düşümüz güne eş.
Simsiyah geceden.
Yıldızların.
Parladığı akıntılar yol olmuşlar gece gökyüzünde.
İnsanlar yürüyen.
Karanlıktan yürüyorlar.
Aynaların şeffaflığından uzaklar.
Tarlalarda güneşli günlerin ışıklarını götürdüğü yalnızlıkta.
Gece kalıyor.
Devam ederken ayaklarım pedallarda çevirmeye.
Yolda gidişlerde.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Renkli boya kalemlerini
alıp bir çocuk
üstüste
boyuyor bir silahın her yanını
dikkatlice
rengarenk bir resim oluşuyor
insanlardan
konuşuyorlar
renk renk birlikte
İsimsiz
Hiç aşık olamadı
Ticaret yaptı beceremedi battı
İflas edip malını mülkünü sattı
Artık fakir ve yalnız yaşıyor hayatı
Ankara. 3.8.2019. Hazo Kazo bir garip şair
İsimsiz
Anlamam ben şiir yazmaktan,
Ellerim kalem tutmaya başlamadan önce,
Aklıma gelirdi gözlerin şiir deyince,
Ne destanlar sığardı o tatlı gülüşüne,
Sevmekten de anlamam ben,
Girmezsin her gece düşlerime,
Sığmazsın da seninle kuracağım o koca hayallere,
Kaldıramaz bu yükü yüreğim,
Sen geçerken ben hep başımı eğerdim ,
Dayanamazdı yüreğim kaldıramazdı bu yükü,
Sanki seni son kez görecekmişim gibi,
İsyanlar ederdi yüreğim...
İsimsiz