Gidiyorum
Dünya ben senden usandım
Günden güne gör eriyorum.
Ne verdin ise aldın bebden
Üryan geldim, üryan gidiyorum.
Huzur diye verdin elem
Bitmedi ki bir gün çilem
Ne kaldı ki kıymet bilem
Garip garip gidiyorum.
Ne yar verdin ne balaban
Her nimetin hayal yalan
Varmı sende baki kalan
Herkes gibi gidiyorum.
Acımadın gecen ömüre
Hiç vermedin bir an fire
Ezelden gelip de ahire
Sessiz sessiz gidiyorum.
Selam olsun eşe dosta
Kimi gamlı kimi yasta
Duydum ki canan hasta
Göremeden gidiyorum.
Arzumanım kaldı yarda
Kul okyayın başı darda
Davacıyım iki cihanda
Yaşamadan gidiyorum.
Hanifi OKYAY 15,05,2018 / 16:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Değmiyor Hayat Göz Yaşlarına
Değmiyor bu hayat, gözyaşlarına!
Zaman su gibi, akıp gidiyor dostum.
Sen kendin gibi bilip, seversin amma;
Kimse kadir, kıymet bilmiyor dostum.
Bir kul bulamazsın kendi huyunca!
Dost görünenler, kendi çıkarında.
Maziye bakıp da, pişman olunca;
Biri çıkıp, hatırını sormuyor dostum.
Dönüşü yok dünyadan göçüp gidenin:
Neye faydası var ki! Teselli etmenin.
Anlamı olmuyor, sahte sevgilerin;
Gülüşü bile huzur, vermiyor dostum.
Kul Okyay: Çok sefil perişan kaldı:
Aşkın deryasına daldı da yandı!
Dünyada inan ki! Her gün ağladı;
Her canan, yarayı sarmıyor dostum.
Hanifi OKYAY 29.12.2016 / 10:55
Hanifi OKYAY
Ah Bu Sefil Gönlüm
Senden kalan gönlümdeki,son kale düştü!
Görmedim mi mevsimler,ne tez gelip geçti.
Bak ömrümün dağlarına, dumanlar çöktü;
Bilirsin ya sefil gönlüm bu zehri, elinden içti.
***Tükendi nakti ömrüm,kalmadı zaman!
***Senden gelen selam değil,katlime ferman.
Ne sana ne de gönlüme,geçmedi sözüm
Bu hasretten bir başka,yokmuydu çözüm
Ölüm olsa, katlanırdım bunca acıya;
Kader dersen ayrı bir dert,yetmez ki gücüm.
***Sızlıyor derin-derin,işte sol yanım
***Senden gelen son selam, ölüm fermanım.
Hanifi OKYAY 15.02.2019 / 15:00
Hanifi OKYAY
Ben Korkarım Hep
Ta öteden beridir söylerim ya hep,
ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Onun ne sağı bellidir ne de solu;
Dili sivridir hep konuşur boş ve dolu.
Doluyu alıp atamazsınız bir yere boşu!
Onda edep olmaz, hayya olmaz!
Sözünde incelik ve zerafeti kalmaz;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Çoğu kez bilmez ne söylediğini,
zaten aklı da onaylamaz çoğu dediğini.
Akıllı sanır da bükülmez bilir bilegiği;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Haram yer de kul hakkını hiç bilmez,
sözlerinin nereye varacağını düşünemez.
Dün dediğini bu gün duymaz- görmez;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Takar toplumu ardına sürükler mecule,
mutlaka planı vardır kafadaki şetdanı ile.
Her hareketi çıkar içindir yada bir hile!
Ben korkarum ALLAH'tan korkmayandan.
Kibirli gezer sanırsınız mülk'ün sahibi,
neden ise hep ona kalır kazanın dibi.
Ya arkasına takılıp da gidenlere ne demeli;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Ardındakiler sanki kendisini İLAH sanır,
ben aldatılmadım diyenler hep aldanır.
Dünya yalnızca edrafında dönüyor sanır!
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Hayyası yok ise çatlamıştır ar damarı,
toplamıştır eline sürüsünde ki bütün yuları.
Kul Okyay kör değil görür içinde iyi olanları;
Yine de korkarım ben ALLAH'tan korkmayandan.
Hanifi OKYAY 11,04,2017 /10:00
Hanifi OKYAY
