Sen gidiyorsun.
Gölgen kapı eşiğinde..
Akrep, yelkovan peşinde.
Saatler dursun..
Sen kal..
Gitme..
Ev boş..
Duvarlar soluk...
Gölgeler saklandı.
Kuytu bir yere..
Kapı açıldı...
Soğuk girdi..
Ev değişti...
Eşyalar değişti..
hüzün yapıştı üstüme..
Gölgense,
artık yok...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seni seviyorum, diyerek, zamanımı çaldın.
Aylarımı, yıllarımı, bütün vaktimi aldın.
Kaçarak her şeyden, kurtulacağını zannetme.
Söyle!, sana hakkımı, helal ederim mi, sandın?
Yalan sevgiler, yürekte asla, tam yer etmezmiş.
Aşık gibi görünüp kaçan, gerçekten sevmezmiş
Yalan ile aşkın temeli, sağlam kurulmazmış.
Söyle!, sana sevgimi, helal ederim mi sandın?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sanırsın, o bir artist.
Gezdin, sanki bir turist.
Gelecek, senin neyine.
Sen, fütursuz, fütürist.
Umursamaz, o tavrın.
Örnek olma, hiç, sakın.
Gelecek, treni kaçırdın.
Bak, fütursuz, fütürist.
Çıksam dedin, uzaya.
Ama kaldın, bak yaya.
Komik oldun, sen baya.
Ah!, Fütursuz, fütürist.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Adeta, sadakatin dibisin.
İnatta hiç, rakipsiz gibisin.
Sanat, edebiyat, hep sendedir.
On parmak, on marifet birisin.
Siyahı ve karayı seversin.
Yalanı, dolanı hiç sevmezsin.
İş kolik derler, genelde sana.
İşleri hiç, geri çevirmezsin.
Neden oğlak burcu tanımadın?
Aşkta sadakati yaşamadın?
Espri neşe, hep onda olur.
Karizma gelende onu bulur.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL