Gözlerin Şiiri

Turan Akbulut ERDAL BEY, mutlaka tanışmalıyız Çok güzel bir anlatımınız var. Tebrik ederim.

Ben Öldüm

Dün beni Irak’ta vurdular

Alnımın ortasından vurdular

Demokratik bir tüfekten çıkan

Özgürlükçü bir kurşunla vurdular

Akşamüstüydü

Siyah bir torba vardı elimde

Pide götürüyordum iftar için

Başım dikti

Ve sağlam basıyordum yere

Eylem hazırlığında

Bir direnişçi olduğumu sandılar



Dün Afganistan’da kellemi uçurdular

Beni diz çöktürdüler

Ve arkamda sıra sıra durdular

Allah diye diye vurdular

Onlar gibi değilim diye yaptılar

Başkalarına ders olsun diye yaptılar

Kanıma boğdular bedenimi



Dün Etiyopya’da yüz üstü düştüm

Bir kabileli kurşunuyla düştüm

Toprağa bulanan yüzüm ağardı

Henüz kodlanmamış bir virüs dolaşıyordu kanımda

Ve üç gündür amansız bir gurultu karnımda

Emekleyen bir çocuk gibi

İki büklüm düştüm

Öylece kaldım



Dün Kuzey Kutbunda okyanusa battım

Kayığımı batırdılar

Av mevsimi değildi

Akşamdan aç yatırmıştım çocukları

Kendim aç yatmıştım

Sabah erken çıkmıştım balığa

Bıçak gibi kesildi soluğum

Boğulmadan önce dondum



Dün beni Gabar’da pusuya düşürdüler

Sırtımdan hançerlediler

Kalleşçe kustular kurşunlarını

Al bayrak gibi dalgalandım ilk önce

Ve bir dağ gibi yıkıldım yere



İnsan

Küllerinden doğan bir kuş değildir

Denize savrulan bir taş değildir

Ve asla milyarlar içinde bir baş değildir



Bir ana doğurmuştur insanı

Sevgiyle

Emekle

Kanla

Canla yoğurmuştur



Dün nerede birini vurdularsa

Göçüp gitti bir yerleri içimin

Dün nerede vurulduysa biri

Ben öldüm

Erdal ERCİN

Gözlerin

Öyle kılıç gibi yüzüme bakma

Beni kandan beter tutar gözlerin

Ben zaten deliyim

Başımı yakma

Sol göğsün altında atar gözlerin



Her gün şafak şafak karşıma çıkar

Beynimi kaynatır

Tenimi yakar

Beni gölge gibi peşine takar

Kızıl guruplarda batar gözlerin



Sancı olur

Yüreğime saplanır

Soluk olur

Yutarcamda toplanır

Zehir olur

Tüm bedenim kaplanır

Ölüm alır ölüm satar gözlerin

Erdal ERCİN

Niye Gönül

Gönül senin bir derdin var

Derinlere daldın gönül

Ömrümü öğüttü yıllar

Gençliğimi çaldın gönül



Su gibi çağlayacaksın

İçimi dağlayacaksın

Dokunsam ağlayacaksın

Niye böyle doldun gönül



Mor çiçekli bir bahardın

Belânı başıma sardın

Ne diye böyle sarardın

Niye böyle soldun gönül



Kırk dereden su getirdin

Beni de yedin bitirdin

Aşkı ne zaman yitirdin

Derdi nerde buldun gönül



Yürüdün yıllardan beri

Öldün de dönmedin geri

Söndü mü dizinin feri

Niye düşüp kaldın gönül



Aşk için savaşan sendin

Nice zorlukları yendin

Ne oldu

Niye tükendin

Niye teslim oldun gönül



Erdal Ercin

Erdal ERCİN