Güne Çayla Başla Şiiri

Gitmek Lazım

Sevmedim oldu olası
Bir acayip yer burası
Toplayıp tabağı tası
Gitmek lazım buralardan.

Yok kalmadı eski tadım
Bir gün huzur bulamadım
Yavaş yavaş adım adım
Gitmek lazım buralardan.

Herkes beni karalıyor
Yüreğimi yaralıyor
İnan ruhum daralıyor
Gitmek lazım buralardan.

Yaşanmaz ki istemeden
Keşke gitseydim, demeden
Artık kafayı yemeden
Gitmek lazım buralardan.

Mutluluk kim, bizler nere
İçinden geçsin bir dere
Denizi gören bir yere
Gitmek lazım buralardan.

Gitmek için var çok neden
Yaşayamam ben gitmeden
Kimseye haber etmeden
Gitmek lazım buralardan.

İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA

Öptüm Öptüm

ÖPTÜM ÖPTÜM

Saçlarını toplayıp da
Ensesinden öptüm öptüm
Huzuru hesaplayıp da
Ben sesinden öptüm öptüm.

Bakışlarına vuruldum
Gözlerinden öptüm öptüm
Ağzından bal damlıyordu
Sözlerinden öptüm öptüm.

İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA

Anadolu Çocuğu

Alimleri,mürşitleri,

Evliyaları,yiğitleri,

Mevlanaları,Yunusları,

Kültürü ile zengin Anadolu'nun

Mütevazi bir kasabasında

Törelerine bağlı bir ailenin

Tekne kazıntısı evladı olarak

Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,

Her Anadolu çocuğu gibi.



Her Anadolu çocuğu gibi,

Ben de höllüklere belendim

Toprağın sıcaklığını,

Damarlarımdaki kanda,

İliklerimin her zerresinde

Titreyerek hissettim.



Benim de pantolonum yamalı,

Ayakkabılarım lastikti.



Şekillendirilmiş petrol ürünü

Oyuncakları bilmezdim ben;

Ağlayan bebekleri,

Ateş alan silahları.



Şeker pancarının kökündendi,

Benim arabam,trenim.

Katar katar dizerdim onları

Dünyalar olurdu benim.

Çamurdandı bütün oyuncaklarım,

Kendim şekillendirirdim onları,

Bütün hünerlerimi sergilerdim,

Oyun arkadaşlarıma.



Yumurta satıp aldım kalemimi,

Her Anadolu çocuğu gibi;

Bir bakraç yoğurt sattım

Kitap için,defter için.



Yattığımda şükrederdim Allah'a;

Anadolu'nun elektriksiz,okulsuz,

Hatta susuz,yolsuz...

Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için

Okuluma gidip geliyordum;aslanlar gibi.

Yavan yemek de yesem,

Yamalı da gezsem

Aç değildim,çıplak değildim.

İlim deryasından içiyordum yudum yudum.



Geceleri huzurlu uyuyordum

Aferin aldığım zaman,

Pekiyi aldığım zaman,

Öğretmen başımı okşadığı zaman.



Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;

Tarlada,

Harmanda.

Akşama kadar çeker dururdum

Gavur ölüsü gibi tırmığı

On dönümlük yamaç tarlada.

Her yanım tutmaz olurdu,

Akşam eve geldiğimde

Kıvrılırdım hemen bir köşeye.



Sabah kalkardım;

Yine dinç,

Yine çakı gibi,

Yine arslan gibi,

Her Anadolu çocuğu gibi.



Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,

Oyun alanım,harman,

Lunaparkım orman,

Yüzme havuzum ırmaktı.



Her şeyim doğaldı benim;

Her şeyim,

Beşiğim doğaldı,

Kaşığım doğaldı,

Karekterim doğaldı,

Aşığım doğaldı,

Her Anadolu çocuğu gibi.



İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA