Şu dünyanın vefasına,
Eremedim eremedim
Girdim gülistan içine
Güllerini deremedim.
Dağı sahrayı dolaştım
Her türlü derde bulaştım
Ermek için çok uğraştım
Hiç safayı göremedim.
Seyfi bacıya anaya
Baş vurdum bütün duaya
Hasretim yare sılaya
Hiç sılada duramadım.
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Burcu burcu kokan dağlarım vardır,
Elin gülistanından bana ne?
Ekmeğim katığım yeter de artar,
Yadın bağı bostanından bana ne?
Yaz gelince yeşillenir bağlarım,
Türlü nimetlerle dolar bağlarım.
Ah ile vah ile geçti çağlarım,
Başkasının cümbüşünden bana ne?
Ben Seyfi'yim ömrüm geçti boşuna,
Elin yazı değmez benim kışıma,
Ölsen de el bakmaz gözün yaşına,
Elin düşen kalkanından bana ne?
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ
Derdim çoktur dağlar gibi,
Bulunmaz deryanın dibi,
Gözlerimin kanlı yaşı,
Sular gibi çağlar şimdi.
Zülüfleri tel tel olmuş,
Ağzının kelamı bal olmuş,
Göz yaşları sel sel olmuş,
Yar karşımda ağlar şimdi.
Seyfettin der budur halim,
Kalmadı artık benim mecalim,
Bir gün gelirse ecelim,
Ağlaşırlar sağlar şimdi.
Seyfettin ATEŞ
Dinleyin Anlatayım Şu İnsan Hayatını
Dinleyin anlatayım şu insan hayatını,
Daha anne karnında bulmuştur rahatını.
Bir yaşına gelince hiç yerinde duramaz,
Gelince dört yaşına olur sana yaramaz.
Yedi yaşa gelince gelmez sokaktan beri,
Der anne babasına okula gönder beni.
On yaşına gelince tanır kendi kendini,
On ikiye gelince beller cinsiyetini.
On beşine gelince bir gül gibi açarlar,
On sekize gelince çok cilveler yaparlar.
Kızlar yirmi yaşında vurur sofraya tekme,
Yirmi iki yaşında ister kocaya gitme.
Delikanlı olanın damarda kaynar kanı,
Yirmi beşe gelince söyler everin beni.
Otuzuna gelenin bıyıkları burulur,
Aklı başına gelir duyguları durulur.
Otuz beşe gelince bakar yolun yarısı,
Başının etini yer çocukları karısı.
Kırk yaşına gelince aklı gelir başına,
Kırk beşinde söylenir ha bu dünya boşuna.
Elli yaşında başlar çoluk çocuk dertleri,
Elli beşe gelince kalır bir kemik deri.
Altmışında gözetir ahiretin yolunu,
Yetmişine gelince doğrultamaz belini.
Yaş seksene basınca tutmaz olur dizleri,
Doksanına gelince görmez olur gözleri.
Doksan beşe gelince başı yastıktan kalkmaz,
Yüz yaşına gelince dönüp dünyaya bakmaz.
Seyfi söyler sözünü anlamazlar özünü,
Mevlaya dön yüzünü dünya sana da kalmaz.
Seyfettin ATEŞ