Hayal Oldu Sevdiğim
Bu baharda,açmaz oldu gülümüz;
Ne olacak benim halım sevdiğim.
Gene mi hüsrana çıkar yolumuz?
Mert dayanır namert kaçar sevdiğim.
Başına dolayıp da allı basmayı
Adet ettin sırra kadem basmayı
Gene mi terk ettin dostu sılayı
Ümitlerim hayal oldu sevdiğim.
Gene sürdün beni yüce dağlara
Ne farkın kaldı senin düşmanla
Hoyratlar mı girdi gönül bağına?
Duygularım isyan eder sevdiğim.
Yandı bağrım yanar aşkın elinden
Bana ne fayda var elin gülünden
Kurtar kul OKyayı alem dilinden
Al hançeri vur sineme sevdiğim.
Hanifi OKYAY 10.11.2019 / 10:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Selver
Evlerinin önünde, uzun bir ince selvi:
Selver giyinmiş,düğün var besbelli!
Salıvermiş sarı saçları,selver örgüsüz;
Tafrasından geçilmiyor,Vallahi bu kız deli.
Sarmak ister ince belden,yoktan anlamaz!
Ah bu benim deli gönlüm,gönlüm uslanmaz.
Seni gidi vurdum duymaz,ayran gönüllü;
Kız senin ettiğin naza, canlar dayanmaz.
Kurban olam selver,selvi boyuna:
Gel beraber gidelim,düğün alayına.
Selver razı ama,anası çok kindar;
Öyle çınkar ki,varılmıyor yanına.
Ah benim deli gönlüm,yoktan anlamaz:
Selver inan ki bir afet,yerinde duramaz.
Gavur kızı tek tek vurur,ama zillere;
El alem hayran hayran,gıbta eder selvere.
Hanifi OKYAY 10.09.2019 / 15:45
Hanifi OKYAY
Baba Masihatı
Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY
Gönül Vurgun Yedi
Gönül vurgun yedi dostun elinden!
Arayıp da sormaz zalım halimden.
Ben bıktım usandım elin dilinden;
Dost sineme hançer vurduktan sonra.
...Eylen turnam eylen, kendini yorma.
...Sende ben gibi aşk oduna yanma.
...Her selam vereni dostundur sanma;
...Hüseyin Ker'bela da kaldıktan sonra.
İnsan sevdiğine böyle mi yanar...
Kanar yürek yaram, sol yanım sızlar.
Güllerin dalına kargalar konar;
Dost bağıma gazel düştükten sonra.
...Kul Okyay bu dünya,zalımın dünyası.
...Aslı hanı yakmış,keremin sevdaı.
...Söyle nereye gittin, başımın belası...
...Beni onulmaz derde saldıktan sonra.
Hanifi OKYAY 15.01.2020 / 11:06
Hanifi OKYAY
