Hayatın Felsefesi
Herkesten ve de her şeyden, kaçıyorum.
Kendimle, baş başa kalmak istiyorum.
Dönüyorum, bazen kendi iç dünyama.
Her şeyin, felsefesini yapıyorum.
Evreni ve de bizi sorguluyorum.
Bazen de, hep kendimi, yargılıyorum.
Çözemiyorum, olan bazı şeyleri.
Neden ölümlüyüz? pek anlamıyorum.
Doğup büyüyüp, bir ömür yaşıyoruz.
Bazen, kabımızdan bile taşıyoruz.
Aklımız almıyor, bu yaşananları.
Nedense bu işlere, biz şaşıyoruz.
Fani olsak ta, yine de, ol iyimser.
ölümsüzlük iksiri, senin elinde.
Bırak arkanda, seni yaşatan, eser.
Ölümsüz ol, insanların, kal aklında.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnsan Ol Be Kardeşim.
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Canım Cananım
Gönül dağı karlarını eritir.
Bu sıla hasreti bizi bitirir.
İnsan burda ümidini yitirir.
Ey canım cananım nerdesin?
Dağlar, yollar, kolay aşılmaz.
Aşk yolundan hiç saşılmaz.
Yar nazından pek geçilmez.
Ey canım cananım nerdesin?
Yar bitsin bu hasret artık.
Gel de hemen kavuşak artık.
Yaramıza hepten tuz bastık
Ey canım cananım nerdesin?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dağlar
Bu dağlar, karlı dağlar.
Yardan ayrılan ağlar.
Yar yemenisin bağlar.
Bize değmesin gözler.
Bu dağlar yüce olur.
Seven sevdiğin bulur.
Kavuşursak hasretlik.
Hemencecik son bulur.
Yol ver dağlar geçeyim.
Yara çiçek seçeyim.
Onu görünce birden.
Kendimden vazgeçeyim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
