Onlar dostlarımızdan onlar da can taşıyor,
Masum yaratıklardan, onlar da kul oluyor...
Sen ise kin diledin güya insan lehine,
Verilmiş her şifayı dönüştürdün zehire...
Bu yüzden hastalıklar hiç azalmaz şekilde,
İnsanlık sıkıntıda batıl düşüncesinde...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dağda, ovada bile, eğitim geçerlidir,
Eğitimsiz her avcı her an merhametsizdir…
Vicdan ile bakmalı, Rabbin yaratığına,
Merhamet emredilmiş, canlı her varlığına…
Düşünmeden vurursan, tabiat talan olur,
Anne, yavru demeden, bir katliam olur…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Abdestsiz El Sürülmez, Denilmişti
Yüce bir kitap vardı ölçü alınabilen,
Günlük yaşantılarda yararlanılabilen…
Üç beş laf söylenildi el sürülemez oldu,
Duvarlardan inmedi üstü toz toprak doldu…
El değmedik saygıdan astık duvarımıza,
Derken, daha da korktuk, koyduk sandıklarımıza…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yavru Kedilere Bahçe Öğretildi
Henüz acemiydiler insanlığımız gibi,
Evrenden habersiz uzay bilmeyenler gibi…
Koca galaksileri bomboş sananlar gibi,
Dünya dışından uzak tür yok diyenler gibi…
Yirmi beş yavru kedi bahçeye indirildi,
Korkmuş dahi olsalar her güvence verildi…
Özel basamaklarla tüm zeminler hazırdı,
Gelmeleri mümkündü bahçemiz zararsızdı…
Tavuk teyzelerimiz, kuzu kuzenlerimiz,
Köpek dayılarımız ve diğer türlerimiz…
Kediler çok mutluydu toplumla tanıştılar,
Bitkileri gördüler yattılar uzandılar…
Tekrarında döndüler ertesi gün indiler,
Ana sınıfı ile bu işi öğrendiler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK