Mazluma, mülteciye tüm kapılar kapanmış,
Gücün değer sayılmış merhamet hiç kalmamış…
Nefret ve kin ilk amaç; adaletsizliklerle,
Ülkemse koşar durur yürekli kalpleriyle…
Zulüm yaşanır mıydı Rab, bir ve tek denilse?
Sözde süper güçlerin Hakk’a itaat etse…
Derim, Dünya Türk dolsun kul sırtlayabilmede,
Kudüs’ümden Arakan’a Hakk’ı bildirmede…
Rab rızası gütmede, ruhları beslemede,
Hak ve hukuk yaymada yardımlaşabilmede…
Merhamet, milletimde, ülkemde, Türkiye’mde,
Vicdan, yalnızca bizde Türk’ün yüreklerinde…
Dünya, Hak’tan habersiz vicdansız, merhametsiz,
Mal mülk ile bezenmiş olunmuş seviyesiz…
Savaşlar, çatışmalar bu ruh olmayışında,
Fikrin, zikrin, inancın maddiyatlaşmasında…
Bencilce kavramların, hayvani duyguların,
Hayvandan da aşağı itiş kakışmaların…
Her birinin sonucu merhameti tüketti,
Kargaşalar çıkarttı, insanlığı çökertti…
Süper güç, denilenler ruhsuz bedenlerde yara,
Merhamet bilmez kullar lanetli, kalpler kara…
Türkiye’m sürdürüyor sevgi bağlılığını,
Rıza içinde koşar yapar yardımlarını…
Demez, mal gasp edeyim demez mülk toplayayım,
Demez, ülkelerini parçalayıp alayım…
Türk’ün amacı vatanı Türk’ün ülküsü adalet,
Türk’ün aşkı milleti, Türk’ün fikri merhamet…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK