İnsan adil olmayınca nefsiyle bütünleşti,
Önce türünü katletti sonra Rabbi reddetti…
Doğa ilk düşmanıydı iradesizliğinden,
Nefsin yolunda idi, Rabbi sevmediğinden…
Rabbini dinlese çıkarları uymuyor,
İstisnalar ki hariç ruh ve kalp uyuşmuyor…
Diyor, katledeceğim can bırakmayacağım,
Her ne hayvan var ise hiç acımayacağım…
Bu yüzden de yok oldular türlerim eksildiler,
Yeryüzü hayvanları tarihten silindiler…
Nefsin bencilliği hiç dindirilemiyordu,
Yok, oluş hızlanıyor denge bozuluyordu…
Yasalarım çıkmıyor veyahut caydırmıyor,
Tasarım gerçekleşmez canlarım tükeniyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sınav, apaçık yarış ilerleme şeklinde,
Alın terin yok ise olumsuz bir biçimde…
Kopya, asıl hırsızlık kul hakkını çalmaktır,
Hak edilmedik hâlde bir sırayı kapmaktır…
Belki masum bir kulun emeği çalınacak,
Haksız vicdansız hâlde yukarı varılacak…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ne malın ne mülkün seni koruyabilir,
Makamın buna dâhil desteklerin silinir…
Büyüklenmesen iyi çünkü ölüm gelecek,
Kapın çalındığında hayat sona erecek…
Belki iyi başlangıç belki de kötü sonuç,
Girersin cehenneme derlerse işledin suç…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yemek bilmediğimden, bütün gün uğraşamam,
Pişirsem de yiyemem, tadı ayarlayamam...
Bir kıvam gerekiyor, yani bir ince ayar,
Bunu hiç bilemedim, sonuç daima zarar...
Maddi sorunum yoktur, esirgemem, harcarım,
Lokantadan uzağım, hep sıkıntı yaşarım...
Tevafuk mudur nedir, çok tenha bir yerdeyim,
Otobüs saatte bir, tüm gün beklemekteyim...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK