Kul hakkı olmayınca pek değer de kalmadı,
Tükenmiş de olsalar adları anılmadı…
Vaşak görüldüğünde defalarca vuruldu,
Leoparlar da öyle her nefes susturuldu…
Karakulak zaten yok ki endişe yaşanmaz,
Bencil düşüncelerden hayvan hakkı tanınmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
19 Kurtuluş, Oturduğum Mahallenin Tek Otobüs Hattı 5
Şahsımız bir mazidir, kalıcı da değildir,
Tükenmiş dahi olsa belli etmemektedir…
Sosyal hayat dersen bir tek bu otobüs kalmış,
Kurtuluş kaderimiz, bağlantımız sayılmış…
Nedense ısınmışız, otobüs ortamına,
Onlar hiç sevmese de bu tak etmez canıma…
Ta evvele dayanır, on yıla da pek varmaz,
Şehre dahi inilse şahsımız nemalanmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Görme Engelli Adamın Köpeğini Zehirlemişler
Gözleri hiç görmeyen adamın köpeğini,
Neden zehirlersiniz ama kulun elini?
Köpek, onun hem eli hem görmeyen gözleri,
Merhamet ki gerekli merhamet Rab'bin emri...
Şiddetle kınıyoruz zehirlemelerini,
Vicdanlılar ağladı sundu nefretlerini...
Bu ne vahşi düşünce bu ne Hakk'a karşılık?
Bu ne iğrenç eylem bu ne büyük haksızlık?
Yapamaz can taşıyan, yapamaz bunu insan,
Zehirleyen nefiste hiç mi kalmamış vicdan?
Zavallı bu adamın hâlini anlıyoruz,
Ey Rab'bim sabır ver artık, dayanamıyoruz!
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ne bilim ne merhamet hiçbirisi de yoktu,
Kin ve nefret yanında cahilliği de çoktu…
Diyordu, namaz oruç diyordu, cuma gerek,
Diyordum, hepsi tamam ama ilim de gerek…
Hem takva bu değil tam yarısını ret edip,
Yatıp kalkıp doğrulup Rabbimize şükredip…
Yüce dinim İslam’a bilim, ters düşmemiştir,
Rab, cahili hiç sevmez İslam, eksik değildir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK