Yemesem büyüyemem
Gıdasız beslenemem
Sebze ve meyveleri
Yıkamadan yiyemem
Gıdayla beslenirim
Büyüyüp gelişirim
Alıp vitaminleri
Daha iyi düşünürüm
Her yemeği yemeli
Güzelce beslenmeli
Tüketip besinleri
Bedence güçlenmeli.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dinlemeyi bil ki duyasın sessizliği
Ta içinden yükselişi
Feryadımı sesimi…
Mesken tuttum sılaya hasreti
Kucakladım sensiz her geceyi
Düşünmesi zor geldi
Korkuttun, titrettin içimi
Dünyayı daralttım düşümde
Yolları ayırdım göz ucuyla
Vazgeçtim ondan bundan
Konuşmak zor geldi bana
Tüfeğimi astım omzuma
Hey yolcu dur
Kim var orda
Sen kimsin, nerden gelmektesin
Yolunu mu kaybettin
Hadi bir ses ver bana
Kasım KAPLAN
Bu yirmi üç nisan, çocuk bayramı,
Neşeye sevince doyduğum gündür.
Atamın bizlere büyük ikramı,
Sanki de yeniden doğduğum gündür.
Milletin toplanıp, tek bir yürekte,
Bütün engelleri aştığı gündür.
Sonunda Ata’yla millet birlikte
Tekbirle Meclise koştuğu gündür.
Bir karanlık devrin sonuna gelip,
Büyük bir meşale yaktığı gündür.
Bir devin, dehayla zırhları delip,
Silkinip, ayağa kalktığı gündür.
Şehit evlatları ve gazilerin,
El ele, sırt sırta olduğu gündür.
Yılardır hüzünle bakan gözlerin,
Sevinçten yaş ile dolduğu gündür.
Yemin ant içilip, bir bir sırayla,
Atamın inciler saçtığı gündür.
Kur’an la, tekbirle ve de duayla,
Millet meclisini açtığı gündür.
Yükseldi cihanda Türk’ün gür sesi,
Dünyanın bu sesi duyduğu gündür.
Ağrılı, sancılı günler ertesi,
Büyük Türkiye’min doğduğu gündür.
Bu günü hasretle her bekleyenin,
Yüreğinde bir kor yandığı gündür.
Büyüğü, küçüğü, tüm Türkiye’nin,
Atamı minnetle andığı gündür.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Bir onurla ömrümü adadım eğitime,
Aşığım bayrağıma, çünkü ben öğretmenim.
Öğrencimin gözüyle baktım kendi kendime,
Sonunda karar verdim, böyleysem öğretmenim.
Dünyam sevgi üstüne, küstüm dargınlıklara,
Sırtımı çevirmişim bütün yorgunluklara.
Çağdaş, uygar bir yolda, bilgiyle gidiyorum,
Sevdaları var benim, çünkü ben öğretmenim.
Üzer beni bahçemde çiçeklerin solması,
Sevindirir yurdumda ham cevheri bulması.
Toprağımdan devşirip, demir bakır elması,
Nakış nakış işlerim, çünkü ben öğretmenim.
Büyük bilim adamı, doktorum, mühendisim,
Her şey gelir elimden, marangozum, terziyim.
Ben her şeyi bilirim, çok güçlü birisiyim,
Böyle görüyor beni, çünkü ben öğretmenim.
Dilim hep tatlı söyler, acı söze geçit yok,
En güzel ben giyerim, açlık bilmem, karnım tok.
Unuttum fakirliği, malım, mülküm, param çok,
Olmaz acım, kederim, çünkü ben öğretmenim.
Bizlerin gayretiyle şekillenir gelecek,
Çocuklar büyüyünce kıymetimi bilecek,
Böyle gelmiş eskiden ve de böyle gidecek,
Budur benim kaderim, çünkü ben öğretmenim. 23.11.05
20.20
Kasım KAPLAN