Ne zaman şiir okusam, denize karşı bir bankta.
Islanır cümlelerim, ansızın bastıran yağmurun altında..
Kimi sevgili yürürken el ele, papatya düşeli yollarda.
Kiminin mezarı belli değil, kalp attığı zaman başkasına..
Gülüşüne aşık olduğu bir kadını arar durur bir adam.
Bazen de yolundan eder kadını, engel gördüğü küçücük bir taş..
Herkes bekler sevdiğini, en çok ona ait hisseder kendini.
Kimi canı yanana kadar, kimi de çıkana kadar...
Uğur Furuncu
Uğur FURUNCU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Giderken gözleri, gözlerimde değildi.
Bir kez baksaydı gözlerime,
İmkanı yok, gidemezdi!
İnsan, hiç sevdiğini bırakıp da gider mi?
Gülüşüne keder ekler,
Gecelere sürgün eder mi?
Zamanla unutulur mu?
Bakışında huzur bulmuştum.
Acımız belki hafiflerdi amma,
Tesadüfen karşılaşsak, başlardı sönmeyen yangınımız!
Oysa ben onu çok geç tanıdım.
Belki sevdiğimi bilse, gitmezdi..
Herkese inanmak yerine, kalbini dinlese
Vazgeçmezdi...
Uğur Furuncu
Uğur FURUNCU
Ne zaman şiir okusam, denize karşı bir bankta.
Islanır cümlelerim, ansızın bastıran yağmurun altında..
Kimi sevgili yürürken el ele, papatya düşeli yollarda.
Kiminin mezarı belli değil, kalp attığı zaman başkasına..
Gülüşüne aşık olduğu bir kadını arar durur bir adam.
Bazen de yolundan eder kadını, engel gördüğü küçücük bir taş..
Herkes bekler sevdiğini, en çok ona ait hisseder kendini.
Kimi canı yanana kadar, kimi de çıkana kadar...
Uğur Furuncu
Uğur FURUNCU
Ne kışın, yaza döner
Ne gece, aydınlığa
Ne ölü dirilir, kalkar ayağa
Nede güneş hapsolur karanlığa
Ne ömrüm, uzar asırlara
Ne azrail, kapı açar sonsuzluğa
Ne sensizlik acıtır, kanatır canımı
Nede kıyamet, kopar yokluğunda
Uğur Furuncu
Uğur FURUNCU