Hoşgeldin...
Hoşgeldin...
Ruhuma, kanıma, canıma
Yaşadığım sensiz hayatıma
Karanlıklardan aydınlığa
Kalbimin en özel mekanına
Hoşgeldin...
Hoşgeldin...
Seni bekleyen kırlara,ırmaklara
Sensiz yağmam diyen karlara
Bu sonum olur diyen dağlara
Sensiz akmam diyen nurlara
Hoşgeldin...
Hoşgeldin
Aşklarla dolu mehtaplara,kumsallara
Onsuz esmem diyen rüzgarlara
Meleğimi istiyorum diyen çocuklara
Fakir ama gururlu hayatıma,
Hoşgeldin...
Hoşgeldin
Yokluğunda kararan dünyama
Dayanamayıp akan duygularıma
Onsuz akmam diyen ırmaklara
Tarihime,şiirime,şerefime,
hoşgeldin...
Ramazan Bilgin ÇELİK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çanakkale Askeri
Adına binlerce destan yazılan
Yıllar sonra bir bir anılan
Toprağına taşına yazılan
Çanakkale mi şehit, şehit mi Çanakkale
Adım adım koşan asker
Düşmanını yenen asker
Vatanını seven asker
Çanakkale mi şehit, şehit mi Çanakkale
Tüm dünya'ya örnek asker
Komutanıyla yürek asker
Vatan millet diyen asker
Çanakkale mi şehit, şehit mi Çanakkale
Çanakkale geçilir mi sandın
Topuna tüfeğine mi kandın
Türk'ü yenilir mi sandın
Çanakkale mi şehit,şehit mi Çanakkale
Al bayrakla koşan asker
Ölüm emrini alan asker
Yaralı düşmanı saran asker
Çanakkale mi şehit,şehit mi Çanakkale
Bu destan anlatılmaz yaşanır
Bu şehitler unutulmaz anılır
Koca Seyit Bismillah der kaldırır
Çanakkale mi şehit,şehit mi Çanakkale
Ramazan Bilgin ÇELİK
Bıraktı Beni?
Kahrolası aşkım bıraktı beni
Hiç acımadan ateşlere attı beni
Beni düşünmedin bari düşün kendini
Ölümüne sevmiştim ölümüne seni
Önce aldatıp sonra terk ettin beni
Hiç utanmadan dedin seviyorum seni
Unutmak istiyorum acı veren sevgini
İçime işlemiştim içime seni
Sen değimlisin acı çektiren
Sen değimlisin terk edip giden
Bırak inkar etme sendin sen
Nefret ettirdin kendini benden
Ramazan Bilgin ÇELİK
Suçsuz Çocuklar
Somali’den olur musun deseler
Bir dilim ekmeği çok görseler
Suçsuz çocuklar açlıktan ölürken
İnsanlar biraz empati etseler
Hayalini kursan ekmek ve suyun
Etrafına baksan toprak ve zulüm
Kaldırsan ellerini yok ki yardım kolun
Büyük bir azaba kapılır mı ki ruhun
Sekiz bin çocuğa uzat artık kolunu
Zulüm içinde beklediler yardım yolunu
Paylaşır mısın artık bir bardak suyunu
Bozmuş seni bu kahpe dünyanın oyunu
Yardım etmezsen sekiz bin çocuk ölecek
Gelecek nesil seni suçlu bilecek
Çorbasıdır onların çimen ve böcek
Bu ruhsuzluğun bedelini kim ödeyecek?
Ramazan Bilgin ÇELİK
