Yetim bir çocuk olarak, doğdu.
Tam altı yaşında, öksüz kaldı.
Amcası ve dedesi büyüttü.
Alemlere, güneş gibi doğdu.
O gençken, ticarete atıldı.
Etraftan, El Emin, adı aldı.
Dürüst, ticarete, örnek oldu.
Bak, alemlere, rahmet oldu.
Etrafına, tebessüm ederdi.
Çocukları, ayrı bir severdi.
Gönüller, almaya başlayınca.
Rabbi ona, peygamberlik verdi.
Kur'an-ı kerim, ona vahyoldu.
Hira' da bazen gözden kayboldu.
Rab'binden gelen bütün emirler.
Kur'an-ı kerim'e hep nakşoldu.
Yaşamı boyunca, adil oldu.
Bütün gönüllere, aşkla doldu.
Herkes, tabi olmaya, başladı
Onun gittiği yol, kutsal yoldu.
Rabb'e inanmaya, davet etti.
Müşrikler, sapıttı, puta taptı.
İslamiyet için, cihat yaptı.
Saldiran Kâfire, savaş açtı.
Örnek oldu, hayatı boyunca.
Kız çocukları oldu, boyunca.
İnsana, her zaman, değer verdi.
Çünkü o, en yüce, peygamberdi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen bu aşkın, hakkını ver.
Bu uğurda, akıt çok ter.
Emeksiz, sevgi olmazmış.
Yalnız bana, sevgini ver.
Sevgi demek, emek demek.
Sorma şimdi, bu ne demek?
Nasıl tarif etsem sana.
Aç için, sanki bir yemek.
Aşk, sevginin anlamını.
Yolunu ve yordamını.
Bilmediysen öğren de gel.
Ölç ayağın, yorganını.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kirpiklerine salıncak kurardı düşlerim.
Kaybolurdum sıcaklığında.
Zemheri gecelerinde adını sayıklardım.
Kan ter uyandırdım, sensiz sabahlara.
Ayaz tutardı yüreğim, üşürdüm.
O an, hemen seni düşünürdüm...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yine aşkla, tazelendim.
Ah, çiçeklerle bezendim.
Diyar diyar, hep gezendim.
Seni gördüm, yenilendim.
Buram buram, mis kokuyor.
Aşkın açan, gonca gülü.
Kilim gibi, aşk dokuyor.
Gönül bağımın sümbülü.
Tazelendim, tazelendim.
Yine yeni, yenilendim.
Seni gördüm, sevinçlendim.
Umutları hep yüklendim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL