İlk Defa
Kalbim ağrımaya başladı adını duyunca
Çünkü başkaları seni konuşuyordu
Onlara attığın sevgi mesajlarını konuşuyorlardı.
İşte o an kalbim ağrıdı
İlk defa adını duyunca kalbim ağrıdı
Bana söylediklerin
Unuttum dediklerin
Hepsi yalandı değilmi
Kalbin hala onun ellerinde,
Gülüşlerinin hepsi onun gözlerinde,
Yalan dı değilmi bana bitti dediklerin ?
Seni sevmiştim ya hani
Gerçekten aşık olmuştum ya hani
Artık sevmek istemiyorum seni
gözlerindeki sahte gülüşleri görmek,
ağzından çıkan kelimelerin sahteliklerini duymak istemiyorum.
Senin karanlık, sahte dünyanı
Unutacağım artık
Kalbime gömeceğim senin sahteliklerini
YADA KALBİMLE BERABER MEZARA !!!
SAHTE FIRTINA
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gülşehir Lisesinin Öğretmenleri
SÖYLE YAVRUM ACABA NERDE POLONYA
NEDEN ÇOK TURİST ÇEKER ALMANYA
EROL HOCADAN AKLININ KÖKÜNÜ GÖSTERME ÇOCUĞUM LAFINI DUYUNCA
GÜLMEKTEN YIKILIRDIK SENİN YÜZÜNDEN COĞRAFYA
KELİMELR YETMEZ İSKENDER HOCAMI ANLATMAYA
BİR İNSAN ANLATILMAZ YAŞANIR OLURSA
ANLATMAK İÇİN NE KALEM YETER NE DE SAYFA
ORTADOĞU VE BALKANLARIN EN KARİZMATİK TARİHÇİSİ
KONU ANLATIMLI SORU BANKASI GİBİ
KENDİSİ BÖYLE BİR HOCA VARKEN
DERT ETME ÇÖZEMEDİĞİN TESTİ
ALİ HOCAM ANLATIR VENÜS MERKÜR DÜNYA
ÖYLE TEKNOLOJİK Kİ KİMSE YETİŞEMEZ HIZINA
HEP DERS OLACAK DEĞİL YA
ÖĞRENCİLERİNİ GEZMEYE GÖTÜRÜR ARDA SIRADA
İsimsiz
Bayrak
Atalarım gökten yere
indirmişler ay yıldızı
bir buluta sormuşlar ki
rengi şafaktan kırmızı vazifemdir bayrağımı
üstün tutmak her bayraktan
can veririm kan dökerim vazgeçemem ben bu haktan!
İsimsiz
İsyan Mı ? Hayat Mı?
İsyan, pek cazip gelmiyor kulağa,
Lakin etmek gerekiyor bazen,
Bağırmak, ağlamak gerekiyor.
İçini akıtmalı, zehri dışarı vermeli,
Yanar yoksa için,
Yakarsın etrafını da,
Söndürülmezse gönül.
Hayat çok cazip geliyor kulağa,
Lakin en çok acıyı veren odur.
İsyanım hayata, hayatın isyanı kime?
Ah pervasızca yanan kara mühürlü gönlüm.
Kimse anlamıyor, kimse anlamak istemiyor.
Herkes hayata isyan etmekten korkuyor.
İki yüzlü olmuş insanlar.
Hem isyan etmek istiyor lakin isyanı sevdiğinden çok hayatı seviyor.
Soruyorum içimden konuştuğun, içimi döktüğüm yazılara ,
İsyan mı? hayat mı?
Hangisi daha çok yakıyor içimi,
Hangisi oynuyor yüzüme,
Sarhoş olmuş insanlar, lakin içmeden,
Seviyor gibi görünüyor sevenler, lakin sevmeden.
İnsanmış gibi görünüyor herkes, lakin olmadan.
İnsanlığın yüzüne tükürmek istiyorum.
Lakin sadece istiyorum.
Yazmak istiyorum, mehtap ışığının altında,
Ağlamak istiyorum, gölgenin izinde,
Yaşamak istiyorum insanlığın olduğu yerde,
Biliyorum içimin karanlık öfkesi,
Olmayacak hiçbiri, eğer olursa adalet olur.
Eğer olursa insanlık olur.
Ben insanlığın, adaletin olduğu yere hayat demem.
O zaman ezilmez öksüzler, yükselmez beyler.
Tam akacakken duruyor gözyaşlarım.
Geriye de gitmiyor,hep çöküyor olduğu yerde.
Kötü insanın iyi insan olmak istemesine benzetiyorum.
Tam iyi olacakken asıl olması gerektiği yere dönüyor.
Ta derine, olması gerektiği yere.
İsimsiz
