Bir ses duyuyor musun?
Herkesin kulak tıkadığı.
Kimsenin duymadığı.
Sokakların çığlığı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İnsan Hakları
Hakların yoksa, şimdi bak sen, bir köleydin.
Yaranamazdın, efendin için, öleydin.
İnsanı, insan yapar, hakların, bunu bil.
Neyim, diye düşünürdün, inan, böyleydin.
Özgürlük yok, fikir yok, yok, verilen haklar.
Mahkemeye düşsen bile, kim seni aklar?
İnsanların, hakkı, hukuku, evrenseldir.
Bizi, insanlıktan soğutmaz mı, yasaklar?
İnsan hakları, evrensel beyannamesi.
Sanki insanlığın, gür ve özgür bir sesi.
Haklar, olmaz ise, biz, yaşayan ölüyüz.
Budur, yaşam sahnesinin, son perdesi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
Sen insansın, anlatamaz seni, hiçbir lugat.
Sen, en şerefli varlıksın, eşrefi mahlukat.
Hayvandan, bir farkın olmalı, elbette senin.
Şanslısın, bu hakkından, etme bence feragat.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir imparatorluğun yıkılışı.
Yeni bir mücadele başlangıcı.
Sardı dört yanı, düşman askerleri
Halk, Mustafa Kemal bildi lideri.
Dört bir yandan koştu, geldi Mehmetçik.
Mermi yükledi, kağnıya Ayşecik.
Soğuktan dondu, örtüsüz bebecik.
Ölüyordu mehmedim, ah! gencecik.
Mücadele verdi, erkek kadını.
Vermek lazımdı, vatana adını.
Sürdü Kemal'im tez, doru atını.
Yok ettik, tüm düşman saltanatını.
Vatanın her yanı, sulandı kanla.
Ey yeni nesil!, bunu tek sen anla.
Bu kıymeti hiç unutma, zamanla.
Özgürlük başlar, bağımsız vatanla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL