İnsan Hakları
En temel haktır yaşama hakkı,
Yaşasın insan hakları.
Varlığını sürdürüp taşıma hakkı,
Yaşasın insan hakları.
Her çocuğun olmalı eğitim hakkı,
Bilgiye ulaşıp okuma hakkı,
Cehaletten kurtuluş okullarda saklı,
Yaşasın insan hakları.
Seyahat edip gezip görmek,
Farklı kültürler içine girmek,
Dünya olsun düğün dernek,
Yaşasın insan hakları.
Mülk edinme hakkını sağlar,
İsteyen alır ev ile bağlar,
Bizi ikamette serbest kılar,
Yaşasın insan hakları.
Seçme hakkın var kullan,
Seçilmek istersen hazırlan,
Haklarının iyice anlayıp öğren,
Yaşasın insan hakları.
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen Tek Biri Nereden Bilirsin
Ey nefsim;
Dünya lezzetlerine bulaşmışsın,
Sen günahta kiri nereden bilirsin?
Saltanat sürmelere alışmışsın,
Sen yaratana zikiri nereden bilirsin?
Sana hayat verdi kendi ruhundan,
Her gün uyandıran kimdi uykundan,
Dünya'yı ibaret saydı oyundan,
Sen eşyada fikiri nereden bilirsin?
Tanımadın ki; seni yoktan yaratanı,
Perde ardından bakıp kendini aratanı,
Nimetler içinde yüzdürüp yaşatanı,
Sen verilene şükürü nereden bilirsin?
İnsanların sana vardı ihtiyacı,
Yardım etseydin olurlardı duacı,
Artık gel zorda kalanlara acı,
Sen ağlayan fakiri nereden bilirsin?
Eline geçince her şeyi dağıttı,
Para onun için sadece kâğıttı,
Sonunda pişman olunan ağıttı,
Sen Ebu Bekir'i nereden bilirsin?
Her şeyin mirası kalacak ona,
Kıyametten önce gelinen sona,
Söylemedi mi? Bunları sana,
Sen tek biri nereden bilirsin?
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN
Geçilmeyen Çanakkale
Toplanmış gelmişler Dünya’nın her yerinden,
Kara gün sarmıştı etrafı belliydi bu derinden,
Gemilerine, toplarına ve tüm ihtişamına güvenerek,
Beş çayı İstanbul’da emelleriyle sarhoş, sevinerek,
Nasıl iş bu dediler karşımızda fazla Türk yokken,
Yardıma gelenler kimlerdi onlara duraksız ve erken.
Conk bayırını bir saatliğine aldıktı tüm övünebildikleri,
O da doğru değildi zaten görememişlerdi hiç zirveleri,
Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.
Şehadete değil Allah’a koşuyordu Mehmetlerin nicesi,
Allah en büyüktür tekbiri, dillerinde tekrar eden hecesi,
Korkunç bir uğultuydu bu kulakları patlatan.
Öyle bir destan ki tüm düşmanları çatlatan.
Nasıl kalkardı onca ağırlık Seyit’in ellerinde,
Bu sorunun cevabı şehadet getiren dillerinde.
Açlık acısı unutulmuştu çoktan vatan acısı daha beter,
Allah ne güzel Mevladır dediler bize Allah yeter.
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN
Babam
Babamla aran açıkken bile,
Beni şefkatle saran annem,
Nedir bunca çektiğin çile,
Kanardı hep yaran annem.
Çaresizlik içinde kalırdın bazen,
Neydi anlamazdım ki seni üzen ,
İhtiyaçlarımı anlayıp da sezen,
Yoktu ki senin paran annem.
Allah sana vermiş şefkatin eserini,
Tutmaz hiçbir şey sevginin yerini,
Asla saygıda kusur etmediğin erini,
Güler yüzüyle karşılayan annem.
Hasta olunca başımda sen vardın,
Beni kucaklayıp şefkatle sardın,
Aklımda babamdan daha mert kaldın,
Erkek kadar erkek ama bayan annem.
Osman Ali Aydın
Osman Ali AYDIN
