Sordum bahara.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi ki; çiçek.
Sordum yüreğe.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi; aşk-ı gerçek...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İlk çağlardan, bu zamanlara kadar.
Evreni araştırdı, filozoflar.
Neden ve niçin diye, hep sordular.
Neden yok oldu birden, dinazorlar?
Diojen, Sokrates, Aristolatales.
Anaksimenes, Pisagor, Thales.
Bütün düşünürler, sorguladılar.
Görmediler şüpheciliği, abes.
İnsanlar, neden dünyada var oldu?
Bazıları bu rüyada, kayboldu.
Hepsi övdü, insani erdemleri.
Bazısı, da bu davaya, baş koydu.
Bilgi en kıymetli, değer sayıldı.
İnsanoğlu, bu tespite bayıldı.
Yıllarca bilginin, peşinden koştu.
Bilgiler, bütün evrene yayıldı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sordum bahara.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi ki; çiçek.
Sordum yüreğe.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi; aşk-ı gerçek...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Telli durnam uç köse dağın ardından.
Konar göçersin dur, sivas yaylasından.
Selamet sen, göçerken, Sivas'lılardan.
Oy durnam, uç kanadına kurban
Durnam, ak bulutlar kanadına değer.
Nazlı yarim, gelmeyecekmiş hiç meğer.
Onun için her türlü ezaya değer.
Oy durnam, uç kanadına kurban
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hızla geçiyor, ahir ömrüm.
Toprağa bakıyor, bir gözüm.
Dünyaya kalsın, tek bir sözüm
Dürüstlük olsun, tek yolunuz.
Sev İnsanı, canlıları.
Sana hep, sıcak kanlıları.
Koru sen, İnce ruhluları.
Doğruluk olsun, düsturunuz.
Sen saygılı ol, büyüğüne.
Hep şefkatli ol, küçüğüne.
Bak problemin, çözümüne.
Sevgi olsun, arkadaşınız
Darda kalana, ol yardımcı.
Bakma sen, kimseye ayrımcı.
Hayatta, olma çıkarımcı.
Hızır olsun, tek yoldaşınız.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL