İstanbulu Seyrederken
Bu dünya bir evcilik
Gelip geçer günler
İstanbulu seyrederken...
İstanbulu seyrederken
gözüm kamaştı birden
istanbulda gezerken...
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönül Gözü
YALNIZIM BU GECEDE
GÖNÜL GÖZÜM BOŞ
DOSTLARIM BİR BİR GİTTİ
BEN YALNIZ BİR GEMİYİM
BİR LİMANA YANAŞMIŞ OTURUYORUM
KUŞLAR BİLE YALNIZ BIRAKTI
BEN KİMİM GÖNÜL GÖZÜ
NERESİ YUVAM BİLMİYORUM
ÇOK AMA ÇOK YORGUNUM VE YALNIZ
NEDEN YAŞAMAK ZOR OLMAK ZORUNDA
NEDEN KURALLAR VAR BU HAYATTA
NİÇİN ZİNCİRLİ BİR HAYAT YAŞIYORUZ Kİ
İÇİMİZ DE KİM OLMAK İSTERSE ONU OLMALIYIZ
YAŞAMAK NİYE ZOR GÖNÜL GÖZÜM
DENİZLER DALGIN VE HIRÇIN
GÖZLER YAŞLI VE HÜZÜN KOKUYOR
ELLER NASIR TUTMUŞ
KALPLER TAŞA DÖNMÜŞ NEDEN
ELVİN BOZKURT
KARMA ŞİİRLER
Ulu Hakan Sultan II. Abdülhamid Han
Bin sekiz yüz kırk iki
Beraat gecesiydi
Dünyaya teşrif etti
Sultan Abdülhamid Han.
Babası Abdülmecid Hân
Validesi Tîr-i Müjgan
Ona derler “Ulu Hâkân'
İkinci Abdülhamid Hân.
Tîr-i Müjgan öz annesi
Perestû’dur vâlidesi (1)
Sultanların şâyestesi (2)
İkinci Abdülhamid Hân.
Annesinden öksüz kaldı
Perestû annesi oldu
Daim ona minnet duydu
İkinci Abdülhamid Hân.
Millet için hiç durmadı
Asla rahat aramadı
Cihana mal oldu adı
İkinci Abdülhamid Hân.
Çok eserler bıraktı
Memleketi donattı
Alim, dülger, hattat’tı
Sultan Abdülhamid Hân.
O bir gönül eriydi
Çok sanatın pîriydi
Marangozluk ederdi
Sultan Abdülhamid Hân.
Daima abdestliydi
Tam bir gönül ehliydi
Tevazu sahibiydi
Sultan Abdülhamid Hân
yemliha Esat bulut
KARMA ŞİİRLER
Aşkı Nasıl Anlatırsın Aşk Öyle Aşktır
gözler nereye bakarsa
gönüler oraya akar
gönül nereye akarsa
ayaklar oraya koşar gülüm
insanın sadece aynalara gösterdigi bir yüzü birde kimselere söylemedigi bir hüznü vardır
gülüm gözlerim sana bakarken gönlüm sana akarken
ayaklarım sana koşarken ben seni kimseye
söyleyemedim be gülüm
KARMA ŞİİRLER