Bir vapurun, bak camından.
İzliyorum, İstanbul'u
Sanki bir parça canımdan.
O kentlerin, en makbulu.
Deniz kokusu, burnumda.
Dalar gözler, uzaklara.
Ölmek, bu şehrin, uğrunda.
Kısmet oldu, atalara.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mevsimler, zamanla, geçiyor sevgili.
Aşklar da, zamanla, azalır demişler.
Sen söyle, bu durum, kiminle ilgili?
Belki de, böylece, söyleyip geçmişler.
Aşk, sevgi azalırsa, ömür geçer mi?
İnsan böyle bir aşkı, içten seçer mi?
Ne olursa olsun, hiç canını sıkma.
Sevda kafeste hapsolan, bir serçe mi?
Kalbini ferah tut, emin ol aşkından.
Sevmeyenin, anlaşılır bakışından.
Eğer sevgi, azalıyorsa, zamanla.
Gerçekten sevmiyomuş ,bunu gör, anla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir kiraz çiçeği arasından, gülümsedi bahar.
Gün ışığı, aydınlattı ruhumuzu, içimiz ısındı.
Yaşamak ne güzel dedirtti, bak, azar azar.
Tüm sevinçler ve güzellikler, içimize sindi.
Masmavi denizin üzeri, hep Işıl Işıl parlıyor.
Üzerinde vapurlar ve gemiler çığlık çığlığa.
Hepsi sakince, birbiri ardına, sırayla kalkıyor.
İnsan şükrediyor, yaşadığı güne ve sağlığa.
Ömür de mevsimler gibi, bir sıcak bir soğuk.
Güzel günler, çabuk geçiyor, kötüler iz bırakır.
Bu yüzden dir ki, bazen içim, sıkkın ve buruk.
Dışarıda bir bakarım ki, yer demir, gök bakır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kötü cezasın, bulmaz ise.
Mazlumun ahı, kalmaz ise.
Uyarsan, o cambaz iblise.
O halde; cehennem niçin var?
Sen, insanları yakar isen.
Sürekli, kokar, akar isen.
Doğruya yalan, sokar isen.
O halde; cehennem niçin var?
İnsanlara, zulüm edersen.
İyi, güzeli, terk edersen.
Etrafına hep, zul kedersen.
O halde; cehennem niçin var?
Herkes, çok iyi, olsa idi.
Kalplere, sevgi, dolsa idi.
İnsan, hep iyi, kalsa idi.
O halde; cehennem niçin var?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL