İzafiyet Teorisi
Zamanı durduruyor bakışların.
Anı yaşamak ta izafidir.
Bir fizik sorusu, aslında bu.
Ancak, aşk denklemine dönüştü seninle.
Varlığın, anlam katıyor ruhuma.
Yokluğun ise kahr-u perişan zamanlar...
Sen, beni ben yaptığın için.
Ben, bedende, ben olamıyorum.
Bir hiçlik kumsalında güneşleniyorum.
O sıcacık gülüşünle.
Ayak izlerini takip ediyorum.
Aşk sahillerinde...
Sen ve ben, mutlu bir masalda.
Ve bu masalda gerçeğe evrilen bir aşk.
Tüm gerçeklerin, yarı gerçek olduğu...
Zamanın kırıldığı an.
İşte o an...
Yokoluşun başlangıcı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yalan Dünya
Geldim dünyaya, ağlaya ağlaya.
Feleğe düğüm, bağlaya bağlaya.
Kahi sessiz, kah çağlaya çağlaya.
Bu yalan alemde, biz kiracıydık.
Büyüdüm, gençlikte çokça çalıştım.
Dertmiş, kedermiş, hepsine alıştım.
Bazen geride idim, bazen yarıştım.
Bu yalan Dünya'da, biz misafirdik.
Telaşa düştüm, zamanı unuttum.
Bazen hep derttim, bazen de umuttum.
Kuraklığa, yağmur yüklü buluttum.
Bu yalan alemde, biz göçebeydik.
İyilikler yaptım, yaranamadım.
Güzellikle baktım, yaralamadım.
İnsanları, ben hiç, karalamadım.
Bu yalan Dünya'da biz, hep faniydik.
Yaşarsın ömrünü, sen bölüm bölüm.
Dertmiş ve kedermiş, hepsi de zulüm.
Gençlik, yaşlılık, sonrası bak ölüm.
Bu yalan alemde, biz geçiçiydik
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Çayın Demi
Çay, insan ruhunun içeceği.
Biliriz biz, doğru seçeneği.
Sıcak, demli bir çay, baş tacımız.
Bu, toplumumuzun geleneği.
Kan kırmızı rengi, buruk tadı.
Her sohbette, anılıyor adı.
İçmezsek sesimiz, kesik kesik.
Durma hemen, sende, çay koy hadi.
Soğuk günlerde, o çok içilir.
İçecekler içinden, seçilir.
Hafiften, yavaş yudumlanınca.
Çay, İnsanı kendinden geçirir.
Strese mi girdin? Bir çay demle.
Kalmasın işin, gamla, elemle
Sen sen ol, hiç vazgeçme o çaydan.
Çay vereni, saygıyla selamla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşk Salgını
Her bir derde, deva sevmek...
Ruhun gıdası, ilacı...
Gözler ve sözler besler yüreği...
Aşk bir enerjidir, başka boyuttan gelen...
Ne güzel, o aydınlık günler.
Güneşli ve ferah...
İstanbul, ışıl ışıl parlıyor...
Deniz masmavi,
Yansımış, gözbebeklerine...
Yeniden yürüyecek sevgililer, el ele...
Yeniden yaşanacak, aşklar...
Bitecek bu pandemi...
Dinleniyor, aşkın demi...
Öyle olacak yine, dimi?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
