Zillion Kisses Kadıköy, günümüzde eski halinden çok uzak. Çok kalabalıklaştı. İnsan kalitesi eskisi gibi değil.
Kadıköy'üm
Ah! dilin olsa da, konuşsan Kadıköy!
El ele kimbilir, kaç aşkımla gezdik.
Sanki buluşmak için, oldun Kıyıköy.
Her seferinde sana, koşan hep bizdik.
Sahilin hep masmavi, bakar dururlar.
Boğazı çınlatırlar, yüzen vapurlar.
İnsanların, sende, bir çok anısı var.
Bak yine, simit arar, uçan martılar.
Kadıköy'ü gezmeye, bin tramvaya.
Dinlen çay bahçesinde, otur modaya.
Eğer canın sıkılırsa, yer değiştir.
Hemen bin vapura, git büyük adaya.
Ah! Kadıköy'üm, seni anlatmak, yetmez.
Seni yaşamak lazım, derin yaşamak.
Senin öykün ki, yazmak ile hiç bitmez.
En güzeli sana, yeniden başlamak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
O eskimiş, soğuk ve dev binalar.
Yılların yükünü, hep taşıyorlar.
Elli yıllık, yada, daha fazlası.
İçerde memurlar, çalışıyorlar.
Merdivenler, uzar gider, üst kata.
Dosyalar var, hep üst üste, alt alta.
Numaratör var, al sıranı ordan.
Umarım memurlar, yapmaz bir hata.
Kimbilir kaç kişi, emekli oldu.
Kimbilir kaç kişi, çalıştı durdu.
O taş ve soğuk, kamu binaları.
Memurun, yurttaşın, adresi oldu.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seni gördüm güz güzeli.
Yüzün gördüm yüz güzeli.
Böylesi yoktur ezeli.
Diyarı gezdim gezeli.
Güzün çok yağdı yağmurlar.
Ayağa deydi çamurlar.
Elle yoğurdun hamurlar.
Güz güzeli yüz güzeli.
Ayağında uzun fistan.
Geliyorsun hep Sivas'tan.
Buralısın dört kuşaktan.
Güz güzeli yüz güzeli.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL