Neydi seninle aramızı açan
Ellerin gözleri, kinleri miydi?
Zalimler mi yoksa seni kandıran
Ayın güneşin farkına vardırmayan
Hayatın tadını bırakmayan
Aşkın gözyaşlarını akıtan
Talihin yoksa kaderin miydi?
İsimsiz
Şimdi yıkıyorsun ya kendi ellerinle kendini
Unutma gün gelecek başka eller yıkayacak bedenini
Giyiyorsun ya şimdi en sevdiğin giysini
Gün gelecek sana da giydirecekler o beyaz kefeni
Şimdi gülüp,eğleniyorsun,seviniyorsun ey Allahın kulu
Eğer sahip çıkmazsan nefsine yakacaklar o ruhunu
Eğer hakka varmak ister,dilersen sen gönülden
İzin verirse iblis kaybetmezsin ömürden
Kuşlar gibi özgür olup uçmak istersen rabbe
Kaldır elini dua et,rahat girersin kabre
Kibirlenme hiçbir zaman,övünme sen kendinle
Unut nefsten zevk almayı,yazık etme kalbine
Kapat artık gözlerini,sende tövbe et bu gece
Merhameti sonsuz rabbin,elbet affeder seni de
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Neydi seninle aramızı açan
Ellerin gözleri, kinleri miydi?
Zalimler mi yoksa seni kandıran
Ayın güneşin farkına vardırmayan
Hayatın tadını bırakmayan
Aşkın gözyaşlarını akıtan
Talihin yoksa kaderin miydi?
İsimsiz
Doğduğunda yetimdin
Baba şefkati görmedin
Çocuklar sarılırken babalarına gözümün nuru ne hissettin
Allah sahiplendi seni bırakmadı kimseye
Çocuklar taşlarken bile taifte
Avuçlarını açtın dua ettin rabbime
Gözümün nuru gözlerin buğulanırken ne hissettin
Ümmetin için aşkla yanarken
Şefkatle kainata bakarken
Veda hutbesinde son nasihati yaparken
Gözümün nuru gözümün nuru ne hissettin
İsimsiz
Doğduğum ve duyduğum yer vatansa
Zamanım mekânım ile harmansa
Bahar ile ulaşmak için Hızır İlyas a
Bu obanın son kervanını çeker giderim
Kara yel yollarıma set kurarsa
Samyeli sensiz yol alırsa
Göz bulutumun yağmuru kurursa
Gönlümün son fırtınasıyla eser giderim
Sel kökü topraktan alırsa
Yaprağı acı poyraz vurursa
Gül güneşten ayrı kalırsa
Dalımdaki son çiçekle kurur giderim
Ağustos ayında dağıma kar yağarsa
Damarımda kan misali şelalem donarsa
Buzlar altında kardelenim solarsa
Zamanımın son cemresinde erir giderim
Bu can bu bedene yük olursa
Ruhuma dünya dar kalırsa
Ahiret garında bekleyen ecelim olursa
Ömrümün son vagonuna biner giderim
İsimsiz