Kalem İsyan Etti Yazmıyor
Ruhuma, bir sızı çöker derinden:
Bu ayrılık neden? Aklım ermiyor!
Haykırır yüreğim, şafak sökerken;
Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
***Hayaller canlanır, gelip geçerken!
***Dertlerim çoğalır, durup dururken.
***Bitti onca ömür, seni beklerken;
***Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
Ne mevsimler gelip geçti ömürden:
Vaz geçmiyor gönül, senli hayalden.
Türküler yazarken, hep aynı telden;
Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
***Kış geçti ömrüm, görmedi yazını.
***Kimse bilmez, içimdeki sızımı.
***Kul Okyay, özel koyunca adını;
***Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
Hanifi OKYAY 03.08.2014 / 11:20
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yağmur Duası Mı Ettin
Gözlerin gönlüme, aşkı sunarken;
Seninle bir ömür, hayalim vardı!
Bilseydim bu sevda, böyle bitecek;
Ellerinin elimde ne işi vardı?
...Yağmur duası mı yaptın yorgun gözlerime!
...Yoksa gözlerimde yaşın ne işi vardı?
...Öyle bir yara açtın ki zavallı yüreğime;
...Yoksa saçlarımda beyazın ne işi vardı?
***Bana ümit verip gelmeseydin.
***Seni böyle keşke sevmeseydim.
***Bu bir heves, bir düş deseydin;
***Benim bu sahrada ne işim vardı?
Ben böyle bilmezdim, aşkı sevdayı!
Sen sardın başıma, bu bedbaht belayı:
Giderken dar ettin bana, koca dünyayı;
Yoksa benim bu dertle ne işim vardı?
...Gece gündüz, perişan avare biriyim.
...Aşkın ile sarhoş, sanki deli gibiyim.
...Gel de gör halimi, senin eserinim;
...Yoksa benim meyhanede ne işim vardı?
Hanifi OKYAY 23.01.2020 / 23:30
Hanifi OKYAY
Yare Doğru
Seher vaktinde ulu kuşlar ötüşür!
Susar da sevdiğim, gözler konuşur.
Kalpden kalbe, bir yol gider buluşur;
Gider gizli-gizli yol yare doğru.
Malum olsun sana, perişan halım!
Sızlıyor sevdiğim, inan sol yanım.
Süyem-süyem akar, gözümden yaşım;
Akıp gider damla-damla, sel yare doğru.
Dağıldım sevdiğim, yüreğim viran!
Yıkıldı çarkım, dönmüyor devran.
Kurulup divan, yazılmış ferman;
Gider kara haber, tez yare doğru.
Hanifi OKYAY 24.11.2018 / 11:30
Hanifi OKYAY
Sen Yoksun Diye
Ay karanlık geceler ise ıssız
Yıldızlar parlamıyor duyarsız
Seneler ise bir o kadar insafsız
Bir tanem sen yoksun diye.
Baharlar göstermiyor yüzünü
Kırlar takınmıyor o şen süsünü
Gökdeki bulutlar bile hüzünlü
Bir tanem sen yoksun diye.
Ne gelen var ne de kapımı çalan
Hiç kalmadı halimden anlayan
Tütmüyor ocağım halim perişan
Bir tanem sen yoksun diye.
Uzadıkca uzuyor, bitmiyor geceler
Koşarcasına gitmiyor artık seneler
Boğazımda düğümleniyor heceler
Bir tanem, inan ki sen yoksun diye
Kul okyay derin bir rüya da kaldı
Bel ki bir gün dönersin sandı
Her gelen bir şey deyip kandırdı
Bir tanem sen yoksun diye.
Hanifi OKYAY 27.11.2017 / 20:14
Hanifi OKYAY
