Kandırması Zor Şiiri

Mehmet-seda

İnsan son kez görürmüş sevdiğini
Ya yanında ya da mezarında
Her gördüğümde sonmuş gibi sevdim seni
Her ayrılık sonmuş gibi yaktı canımı

Ama son ayrılık mezar taşındaki ayrılıktı
Soğuk, karanlık ve yapa yalnız
Son kez gördüm seni o gün
Ama şimdi ne yanımdasın nede mezarımda

İsimsiz

Hayat

Saat gecenin dördü yaşamımdan,
İçimde bir huzursuzluk var.
Vakit intihar vakti yaşamımdan,
Kalbimde bir sancı var.

Belki de zamanı geldi artık,
Belki de yaşam biter bugün.
Bilmiyorum artık anlam veremiyorum,
Bilmiyorum artık zamanı geldi demek.

Sabrettikçe üstüme geldiler,
Yapmazlar dedikçe yaptılar.
Üzmezler dedikçe de üzdüler,
Değer verir dedim ateşe sürüklediler.

Yaşamaya devam ederim sandın,
Kinlerine sabrederim sandım.
Mutluluğuma göz koymazlar sandım,
Yanıldım ve yine yanıldım.

Artık vakti geldi de çattı ölümün,
Azrail kapıda bekler ,sabırsız.
Gidecem, arkamdan ağlamayın,
Gidecem işte arkamdan konuşmayın...

İsimsiz

Aşk Hikayesi

Ne hayaller vardı gençliğimde.
Ne sevgiler oldu şu gönülde.
Hep sandım sevilmişim .
Meğer ne darbeler yemişim .

Hep ben sevdim aldandım .
Boş yere boş vaatlere kandım.
Hoş sözlere hayallere daldım.
Kendimi kaderin eline saldım.

Sonunda giydim bir gelinlik .
Birde yüzüme duvak.
Her şey sanki eğlencelik.
Meğer her aşkta bir tuzak.

Sonra gerçek bir aşk doğdu .
Ela diye bir kızım oldu..
Sonra birde poyraz esti kalbimde.
Gerçek aşkı buldum ikisinde.

Yoksa çekilmezdi bu hayatın yükü.
Budur hayatta gerçek öykü .
Yok bunun gerisi ilerisi.
Bu gerçek aşk hikâyesi

Cansu ela

İsimsiz