Kedi Bakmak Sevaptır 2
Yirmi santimlik geçit,
İnerek ulaşılır,
Tahtalardan raflarla,
Bir geçide varılır...
Penceremi sökmüşüm,
Sahtesini takmışım,
Kedilere bir mekân,
Bir barınak yapmışım...
Yün fanilalarımdan,
Banyo havlularından,
Eski kilimlerimden,
Kalıcı yer yapmışım...
Günlük taze suları,
Mamaları verilir,
Bazen de ek gıdalar,
Hep ilave edilir...
Kedileri görürüm,
Onlar şahsımı görmez,
Yakın ilgilenirim,
Rızasız bu iş sürmez...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İpinle Kuyuya İnilmezmiş
Bir anda harcandık sıfırlanıp atıldık,
Saygıdeğer değildik adam sayılmamıştık…
Dedi, çantanı al gel seni götüreceğim,
İşte arabam bekler birlikte gideceğiz…
Bir dakika dolmadan çantamı aldım geldim,
Arkadaş ayrılmıştı bilemedim bekledim…
Dedim, arkadaş gelir çünkü bize söz verdi,
İçeride olmalı lafı güvenceliydi…
Bekledikçe bekledik pek ortalıkta yoktu,
Görenler oluyordu ki sorgu sual çoktu…
Derken, telefon ettik çağrılar kapanmıştı,
Bir başkası aradı yanıt alamamıştı…
Sonrasında aramış bahane yollamıştı,
“Erken çıktım üzgünüm evimde işim çıktı…”
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Can Taşıyorlardı, Bilinemediler
Ne bilim ne de ahlak tanınmıyordu bile,
Her şey çıkar içindi basanlar vardı zile…
Can taşıdıklarından Rab yaratıklarıydı,
İnanılsa iyiydi anlaşılmamışlardı…
Hayvanlar da birer kul etmeyelim eziyet,
Merhamet mutlak gerek ki hem iyi meziyet…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş Otobüsü İlk Durakta Dolar Son Durakta Boşalır
Arada duraklar var belki on dokuz kadar,
Ne inenler ne binen ne de bekleyenler var…
Günde iki kez binip iki kez inmişimdir,
Ekseriyetle dolar, boşken görmemişimdir…
İner tekrar dönerim düşüncemiz yemektir,
Bahanem bile olsa otobüs bir sebeptir…
Sanma evden çıkarım, yorgunluğumuz ayrı,
Ev mahalle içinde, usullerimce gayri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
