Bencillik denildi mi insan sınır tanımaz,
Rab'bin güzelliğini toplatırken arlanmaz...
Demez ki resulümden hadislerimiz vardır,
Beslenmesi sünnet beslenmesi hayır...
Tanımaz kanun, kural toplar kedilerimi,
Zorba düşüncesiyle yıkar gönüllerimi...
Canlı görmek istemez toplanmasını ister,
Vicdansız bir ruh için yeter ki yok olsun, der...
Sessizce yok olurlar tarihten silinirler,
Zamanla hiç kalmazlar tümden bitirilirler...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ev sebze meyve dolmuş yarısı çöpe gider,
Adam kâr etsin derken şahsım tükenir biter…
Başka müşterisi yok bizlere güvenmekte,
Kazansın istiyorken sabrımız tükenmekte…
Önce komşularıma dedik, siz şunu alın,
Siz şu on kilo narı siz de şunları alın…
Demek istemiyoruz al bu parayı geçin,
Kalsın sebzen ve meyven bize israf ettirttin…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Adam, bilim adamı aynı anda da gezgin,
Doğa, tabiat, dostu ilmi bilmi çok engin…
Aldığı sabun bile doğaya faydalıydı,
Onun her düşüncesi tabiat yararıydı…
Kirpiyi inceledi diken fırlatsa dahi,
Canları incitmedi adam gerçekten dahi…
Bir domuza rastladı onu orada sevdi,
Tüylerini taradı, manzara sevimliydi…
Hayvanlar bile kuldu Rab yaratıklarıydı,
Onun ümmetlerinden doğanın dostlarıydı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sokak Hayvanlarımıza Dışarısı Tehlikeliydi
Şu sevmem, diyen türler ya da ürken şahıslar,
Yani yabani kullar, vicdansız yaratıklar...
Bunlar tehlikeli tür saldırabiliyorlar,
Masum türlerim için iyi davranmıyorlar...
İnsan olsalar farklı bunlar insan olmazlar,
Yani insan değiller insan olamıyorlar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK