Kedicikler sokakta biz, buna üzülürüz,
Merhamet konusunda çoğunlukla yüzsüzüz...
Beslemeli denilse bahanelerimiz var,
Kimisi korkuyormuş kimisi nefret duyar...
Sadece biri alır o, da dışlanmış biri,
Otuz kedisi ile isim takılmış biri...
Önce selam keserler, sonra gülmeler başlar,
Mahallenin delisi diye isim takarlar...
Bizim huylarımızdandır şahsım buna alışkın,
Nefret edilse bile, kalmaz kimseye dargın...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Elleriyle Doldurmasalar Tatlılar Şahaneydi
Burası il merkezi üstelik tanınmış yer,
Ödüllüyüz laflarıyla güven de vermişler…
Eldiven takmıyorlar tatlı doldururlarken,
Öksürüp duruyorlar bize tatlı sunarken…
Paspaslar dolaşıyor her yerde bol bol sinek,
Vaziyet ki çok acı durum tiksinilecek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
21.yüzyılda Hâlâ Köpekler Dövüştürülüyor 3
Hayvan razı değildir, bizzat yaralanmaya,
Mecbur bırakan şahıs, bin günah toplamaya...
Lânetlenmiş bir günah, anlaşılmaz barbarlık,
Bunlar ilkel zihniyet, yakışmayan zorbalık...
Sonra huzur kalmıyor, suratlar meymenetsiz,
Kişiliksiz zihniyet, merhametten yetersiz...
Denk gelen felaketler, üst üste birikiyor,
Gözyaşları akıyor, dengeler bozuluyor...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Endişem sizden değil sizlerdense hiç değil,
Tespitlerimiz vardır sunayım üç beş delil…
İnanan, inanıyor Hakk’a ve hakikate,
Ya da saygı duyuyor başvurmuyor nefrete…
Diyor, sonrası var yememeli hak hukuk,
Yapmamalı, haksızlık kurmamalı yolsuzluk…
Ya inanmış görünen herkesi aldatıyor,
İçimizde dolaşıp insan rolü yapıyor…
Hiç inanmasa dahi itibarlar sarsıyor,
Gerçek inananları alçaltıp dışlatıyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK