Bilal, kara kedimiz eve giremiyordu,
Annelerin yüzünden eve sokulmuyordu…
Çünkü yavrular vardı korunması gereken,
Baba, itiliyordu içgüdü gereğinden…
Özellikle Tozzaklı’m adeta saldırgandı,
Meşguliyet içinde yavrulardan yanaydı…
Derken bir gece vakti Bilal dönüvermişti,
Yavrular ortalıkta tepki verilmemişti…
Yedi yavrusu vardı adlarıyla sayarsak,
Denk gelmiş isimlere hiç alınmayacaksak…
Tozzaklı kedimizden; Minik, Tek Göz, Siyahlı,
Küçük Pelüş, Koyu Renk, Hava, Küçük Tozzaklı…
Diğerleri de vardı yani dört tane kadar,
Her birisi öldüler pek yaşayamadılar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Konuşamadığımızdan mı hep susuyoruz,
Çünkü bozuluyoruz ya da kaybediyoruz…
Suskun olmak yerine hâl hatır sorabilirdik,
Tam ihtiyaç var iken hiç küsmeyebilirdik…
Laf konuşmak istersin yeter sus deniliyor,
Tat ve tuz hiç kalmıyor her şey bitiriliyor…
Çocuk bile meyilli suni bahanelere,
Toplumdan uzaklaşmaya bencil fikirlere…
Kapılar kapatılmış yumruklar tam sıkılmış,
Tercihler küsmekten yana duygular azalmış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Burada çok şey böyle ürünler şaibeli,
Tarihleri tutmuyor belgeleri hileli…
Ambalajlı yoğurtlar üstelik de markalı,
Daha iki günü var gelecek gün basılı…
Ya tüketim tarihi neyse ki silinmemiş,
Üzeri silik olurdu bu hesap edilmemiş…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Budama düşüncesi ahmakça bir eylemdi,
Hem ağaç katliamı hem batıl girişimdi…
Irmak su kurutulmuş doğam zaten perişan,
Ne kâr var ne de yağmur geçmeyecek her duan…
Yer kırsal dahi olsa sen katlet ya da yok et!
Sonra Rabbe yalvar ve kuraklığı dert et…
Tabiat sevilmedi doğam düşünülmedi,
Tüm hesaplar yanlıştı insan tecrübesizdi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK