KENDİMİ ASTIM
İlla hatalarım oldu
Olmadı hiç kastım usta
Burada miadım doldu
Sırra kadem bastım usta.
İnsan gerçek dostu özler
Yalan söylemezmiş gözler
Söylediler kötü sözler
Ben daima sustum usta.
Daim karşımda durdular
Korkunç tuzaklar kurdular
Düştükçe tekme vurdular
Düşmanlarım, dostum usta.
Dost aradım gezdim gezdim
Bulamadım inan bezdim
Ölüm fermanımı yazdım
Ben kendimi astım usta.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sevgisiz bir hiçmiş meğer
Seninle kazanır değer
İçinde sen yoksan eğer
Ne yapayım ben bu kalbi.
Aşk insanın eli, kolu
Aşktan geçer cennet yolu
Değil ise aşkla dolu
Ne yapayım ben bu kalbi.
Aşkınla çarpmayacaksa
Heyecan katmayacaksa
Seninle atmayacaksa
Ne yapayım ben bu kalbi.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Ne bir başlangıçtır, ne de bir son
Ne vedaların kol gezdiği bir istasyon
Biraz denizin mavisi
Biraz yosunda yeşil
Sevginin sembolü gül
Nameler dökülen saz
Yare yapılan, cilve, naz
Dört mevsim;
İlkbahar, yaz
Sonbahar, kış
Aşkla süzülen bir bakış
Kilimde nakış
Halıda desen
Ben nergis diyorum
İstersen gelincik de sen
Biraz dinginliktir şiir, biraz da aşk
Zirvesinde vuslat olan yoldur şiir
Sevgiliyi sıkı sıkı saran koldur şiir.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Yanımda taşıyorum hasretini
Bak tam şuramda
El değmesin
Kem gözlerden esirgiyorum
İfşa etmiyorum
Nazar değmesin diye
Hasretin bile başka güzel
Ya o da olmasaydı?
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA