Kibir, fiyaka olmuş,
Tevazu hiç sevilmez,
Kibirliyi kibrinle yen,
O tevazuuyla yenilmez...
Kendini hep yüceltir,
Karşısında ki aptal,
Övündükçe övünür,
Diyemezsin orda kal!
Nasıl kalabilirsin,
Tevazulu bir insan,
Adam köle sanıyor,
Oluyorsun harcanan.
Şimdi gerekmedi mi?
Kibirlilere kibir,
Çünkü tevazu geçmez,
Ardından zillet gelir...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bu ne güzel bir uğraş sıkıntı gidermede,
Çay demleme işiyle huzur geliştirmede...
Yoksa sıkılacağız çaylar hiç demlenmezse,
Boş vakitler doğacak çayla eğlenilmezse...
Çay, vakit alıcı şey demlemesi de maharet,
Bir keyif kattığından, aldığından hararet...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedi, çok yabaniydi gelmiş bize sığınmış,
Maması suyu ile ona ortam sağlanmış...
Bir de yavru doğurmuş diğerleri bizde yok,
Belki iki mekânlı bundan haberimiz yok...
Anne gider ve gelmez tek ayağı çukurda,
Yavru miyavlıyorken annesi sokaklarda...
Baktım bir gün anne yok yavru ise miyavlar,
İçeride Tozzaklı, yavrularına bakar...
Dedim, belki de bakar yavruyu ona sundum,
Yaladı ve emzirdi bundan da huzur duydum...
Bir ince hesapla yavrusu alınmıştı,
Aynı evin içinde iyi bakılacaktı...
Sütannemiz hazırdı yani bu Tozzaklı'mız,
Daha güvenilirdi, sızlamaz vicdanımız...
Zaten sonradan gitti yavru bakılıyordu,
Yavrusu büyüyorken yabani gelmiyordu...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dolmuşlar Israrla Almıyorlardı
Parasız binmiyorduk yanlış da yapmıyorduk,
Fazlalık sayılmıyor laf da konuşmuyorduk…
Yüzüm mü gülmezdi de dolmuşlar almazlardı,
El işaretleriyle bize laf atılırdı…
Kadın bile şaşırdı dedi, dolmuş almadı,
İçi boş dahi olsa uzaklaştı ve ayrıldı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK