Elindeki mal değil, hem can hem ruh taşıyor,
Rab kul diye yarattı, hesabını soruyor...
Mutlaka bir ümmettir, kobay denilen varlık,
Sonuca varamadın, öldürme yeter artık!
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Adam, bilim adamı aynı anda da gezgin,
Doğa, tabiat, dostu ilmi bilmi çok engin…
Aldığı sabun bile doğaya faydalıydı,
Onun her düşüncesi tabiat yararıydı…
Kirpiyi inceledi diken fırlatsa dahi,
Canları incitmedi adam gerçekten dahi…
Bir domuza rastladı onu orada sevdi,
Tüylerini taradı, manzara sevimliydi…
Hayvanlar bile kuldu Rab yaratıklarıydı,
Onun ümmetlerinden doğanın dostlarıydı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ettiğim Her İyilik Kötülük Olarak Dönüyordu
İnsan neden böyleydi neden böyle yapardı?
Edilen iyiliğe böyle mi yapılırdı?
Her düşüncen iyilik her fikrim hakikatti,
Kâr dahi almıyordum her şey iyi niyetti...
Rab'bin rızası için bir bir dağıtıyordum,
Çöpe atan da olsa hiç kızmam diyordum...
İki genç denk geldiler yırtıp yırtıp attılar,
Para mı almıştık da şahsımı kınadılar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Acilen Kul Hakkını Öğrenmeliyiz 2
İnancın özünde var, ahlâk hep onaylıyor,
Rab'bimin desteğinde, kul hakkı biliniyor...
Sen ki yaşamamışsın belki de hiç tatmadın,
Kul hakkı gerekecek, bunu hiç yaşamadın...
Merhamet ile başla saygı göster her kula,
Can taşıyorsa tamam, kayma sakın bâtıla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK