Koklar Şiiri

Biraz İnsan Sesi İdim

Yok limanlarında.
Kayboldum.
Yokluğun adı idim.
Biraz insan sesi idim.

Güneşi saran yıldızdı gözlerim.
İnat ettim gülerken.
Güneş değdi yüzüme.
Gülerken güneşim.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 37

Kanaryalar
Kanaryalar göklerin.
Renklerle yaşadığı.
Derlenen süsleri.


Kırkpınar Güreşçisi
Sudan oydular.
Elleri geçtiği.
Gözleri bağla.
Anneden doğdu.
Aynadan gün yaptılar.


Aklımın Hasretinde
Aklımın hasretinde
bir güvercin olursun.
Gül kokar
temiz yakışların yüreğimde.


Bir Çınar Başında
Bir çınar başında.
Dik dur dedin bana.
Asker adam böyle mi durur.
Dik dur!


Annem
Askere giderken yıllar önce.
Annem ağlardı.


Kalacak
Biliyoruz.
Hepimiz öleceğiz.
Eserlerimiz kalacak var ise.
Sonrada.
Yaşayacağımız.


Bebek
Daldan dala konuyor.
Gözlerin.
Elden ele büyüyorsun.


Bilmeden
Şair diyorlar benim için.
Bilmiyorum oysa nereye gelir uyak?
Kaç cümle eder yaşamak?
Bilmeden yaşıyorum oysa!
Bende bir insanım ne yazacağını önceden görmeyen.


Uzak Köyler
Uzak köylerden bir çocuk seslenir.
O köylerde büyünür.
O köylerdir okul.
O köylerdir umutların yeşertildiği yerler.
Biz o köylerde yaşarız.


Al Bayrağım
Yan gözle bakmasın sana
yabancı eller
değmesin
yüzüne.
Al bayrağım.
Al kanımdır.
O benim.


Canbaz
İpin üzerinde
duramazdın
yinede
canbaz
sanırdın
kendini
oysa
ip
rüzgarla
her
titreyişinde
ölüm
korkusu
sarsardı
bedenini.

Anlayamazdın
hayatın
ipte
yürünen
ince
bir
yol
olduğunu.


Bir Kahve Köşesinde
Bir kahve köşesinde.
Elimde sigara.
Dumanında tütüyoruz.
Gecemizin.


Çocuk Gürültüsü
Yaprağa iner.
Çiçeklerin gürültüsü.
Kuyularda çimen gürültüsü.
Yağmurdan çıkar çocuk gürültüsü.


Tahmine Gelmez
Tahmine gelmez şiir.


Güneş
Bakışları.
Güneş konan.
Irmaklara sıcak yüzen.
Isıtan.


Ve
Ve pus.
Sarmıştı.
Yakınımı.


Yaradılana
Vay be!
Dedirten.
Allahın yarattığı.


Gül Sesi
Kelebekler uçuyor.
Kıyılarım güneş.
Havada gül sesi.


İsterdimki
İsterdimki güneş doğsun.
Gözlerin saksıdaki çiçek olsun.


Buluşmak
Yaprak ve çocuğu.
Ve aşktaki.
Sel.
Gözlerimizde açılır sular.
Alır gider.


Gökdeniz
Haykırsan göklere.
Dehlizlerin koynunda bulutlar.
Sesin gök olur.
Heyeeeeiyeeeeieeeeeeey.


Ekmek
Gün kokarsın.
Her bahçeme girişinde.
Ekmek tadında.
Bir kokuyu içimizden.
Getirir her ısırışta.
Annemin ellerinden pişirdiği.


Ne Kadar İstesen de
Şehrin içinde mahalleler arasında yolcu taşıyan.
Taşıma aracında.
Bir şey uyanır yanında oturana çiçek bahçende.
Gel konuşalım diyemezsin.
Ne kadar istesen de.


Saat
Saatlerini
öpüyorum.
Saatle.
Akıyor zaman.


Sayıyor
Üstümüz gökyüzü.
Altımız toprak.
Geceyi gündüzü.
Sayıyor.


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 28

Açacaklar
Çiçekler açacaklar.
Umudumuzu.


Yelken
Kırmızı merdivende.
Çocukluk aşkı.
Çocuk aşka.
Yelken.


Hayat Sayfama
Şiirler yazıyorsun.
Durmaksızın sayfalara.
Kalbinden bir köşe ayırmışsın.
Hayat sayfama.


Çilekeş Kadın
Masum kuşlar konuyor.
Mandallara.
Yüreğini asıyor bir kadın.
Islanan gözleriyle.


Tanık
Unutulan bir insandı.
Tanık oldu.
Boş bir sandalyede.
Tansıklığına aldırmadan.
Kendinin.


Boş Laf
Karşı kahveden çağırdılar.
Bir gün yitimi her bir gözde.
Bekçi olacaktım ben diyor.
Kalemimi elimden aldılar.


Onlar
Onlar çiyanlar.
Ekmeğimize kıyanlar.
Ekmeğimize göz koyanlar.


Öğüt
Nanköre uyma evlat.
Seni de yoldan çıkarır.


Ayna
Rüzgar esiyor.
Başımdaki karmaşayı dindiriyor.
Çok şükür rüzgar var.
İnsanlar var.
Yaşamak var.
Çok şükür.


Kıyamazsın
Kiminin kolunda da çiçek gibi.
Yaşamak.
Bakmaya kıyamazsın.


Çıkar Uğruna
Hep çıkar uğruna.
Yaşar kimisi.

Karanlık
Karanlık bir çiçek dolanır.
Dörtbir yanı.


Duru Duru
Duru duru bir gecedesin.
Bir yalnızlık hakim gözlerine.


Senin Yaşamdaki Durumun
Üzerime çökmüş karanlığın.
İnsan ayak izinde sen.


Reklam
Tabaktakini yediler.
Bardaktakini içtiler.
Herkese gösterdiler.
Mutluydular.


Köpek Havlıyor Ge Buralarda
Köpek havlıyor bu gece.
Buralarda.
Apartmanlardan yankı yapıyor.
İnsan sesleri.
Araba sesleri.
Duyuluyor.


Telaşındasın
Ürkek kuş.
Kanatlarını açıp.
Uçacakmış telaşındasın.


Bir Yakamozu Kilitliyor
Bir yakamozu kilitliyor.
Bakışları akşamın.


Hüngür Hüngür
Yıllar sonra
Annesini
Babasını
Kardeşlerini
Bulan
Çocuk
Hüngür
Hüngür
Ağladı.


Tavla
Zarı atıyor geceye eller.
Öylece sürüp gidiyor.
Bir oyunki.
Oynandıkça...
Uzuyor gecenin içinde.
Pullar ve eller.
Ve ben yine çekimde.


Sulh
Güneşi sulha çağırıyorum.
Sulh etsin.


Tokat
Tokat gibi.
Günü vurdu.
Yüzüne.
İnsanın.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN