Konanlar Göçer
Dünya bir kervansaraydır,
Buraya konanlar göçer,
Ameli iyi müslüman,
Bir gün Ab-ı Kevser içer.
Dünyaya meyil vermeyen,
Haram şeye el sürmeyen,
Yetim kalbini kırmayan,
Sırat'tan yel gibi geçer.
Seyfettin'den işitenler,
İşitip te düşünenler,
Dünyada bir şey ekenler,
Ahirette onu biçer.
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaylalar
Kış gelince gelin gibi süslenir,
Yaz gelince güzelleşir yaylalar.
Koyun kuzu meralarda meleşir,
Çayır,çimen ile dolar yaylalar.
Kuşlar kelebekler rengarenk uçar,
Bağında bülbüller neşeler saçar,
Seher yelleri bellerinden geçer,
Aşıkların atan kalbi yaylalar.
Bulutlarla bezenmiştir dağları,
Türlü nimetlerle dolar bağları,
Hiç kesilmez peynir ile yağları,
Dertlilere derman olan yaylalar.
Yaz gelince yaylalara sökülür,
Sinelerden bütün dertler dökülür,
Kaval ile yanık hava yakılır,
Seyfi’nin bağrını yakan yaylalar.
Seyfettin ATEŞ
Bana Ne?
Burcu burcu kokan dağlarım vardır,
Elin gülistanından bana ne?
Ekmeğim katığım yeter de artar,
Yadın bağı bostanından bana ne?
Yaz gelince yeşillenir bağlarım,
Türlü nimetlerle dolar bağlarım.
Ah ile vah ile geçti çağlarım,
Başkasının cümbüşünden bana ne?
Ben Seyfi'yim ömrüm geçti boşuna,
Elin yazı değmez benim kışıma,
Ölsen de el bakmaz gözün yaşına,
Elin düşen kalkanından bana ne?
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ
Çağlar Şimdi
Derdim çoktur dağlar gibi,
Bulunmaz deryanın dibi,
Gözlerimin kanlı yaşı,
Sular gibi çağlar şimdi.
Zülüfleri tel tel olmuş,
Ağzının kelamı bal olmuş,
Göz yaşları sel sel olmuş,
Yar karşımda ağlar şimdi.
Seyfettin der budur halim,
Kalmadı artık benim mecalim,
Bir gün gelirse ecelim,
Ağlaşırlar sağlar şimdi.
Seyfettin ATEŞ
