Güneş.
Ah sevgilim değdiğim.
Kuşluk vakti.
Çiçek demetlerinin.
Koynu uyanmadan.
Çiçeklerden bir hale boynun.
Gözlerin.
Onlar şimdi neredeler.
Rıhtım boş.
Ussuz.
Bombalı istasyonlar.
Ve kaldırımları insan dolu beynimizin.
Serilmiş yatıyorlar.
İnsan demetleri.
Yüreklerde biz sesi var.
Arıyorlar kuşların değdiği yerleri.
Susamış yatıyor kucağımızı.
Bir askerin gördüğü yaprak.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN