Mahşer
Şu dünyadan göçmeden görse kutsal mekanı gözüm
Üzme, aldatma var mı ebediyete mani, ölüme çözüm
Ya Resûlullah olsaydım fedain feda olsaydı sana özüm
Haksız dünyada haksızlık etmem sözüm var sözüm
Kaç kişi bilir beni bu mabette ne şanım var ne ünüm
Alimler olmasa karanlıktı yollarım,gözlerim, günüm
Yok olsa bu yolda bendim,bedenim,gecem,bugünüm
Her şey emrimde olsa bugün benim dünüm var dünüm
Geldiğinde o heybetli gün en sıcak kumlardan çölüm
Geldiğinde o perçemli gün okyanus derinliğinde gölüm
Mahşerde dirildiğimizde parça parça bölüm bölüm
Hakan unutma şu fani dünyanın gerçeği ölüm var ölüm
Hakan POLAT
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
U v e r t ü r
Vatan.., Millet..,Sakarya..!
Kendi öz yurdunda bir Garibim,
Kendi öz yurdunda Parya..!
Neler yapmadık ki, bu memleket için..?
Kimimiz belediye çukuruna düştü, öldü.
Kimimiz nutuk söyledi.
Neyse,
Yazık oldu Süleyman
Efendiye.
Bu da bizden olsun,
Çaylar şirketten !
MEHMET TOKSARI
KARMA ŞİİRLER
Aşk Acısı
bu hayat neden böyle acımasız neden insanı böle aşk acısı ile
yakıp bitiriyor
sonsuza kadar kül ediyor neden
elif nur can
KARMA ŞİİRLER
Kapılmış Çaresi̇z Gi̇rdabında Sürüklenmekteyi̇z
Kapılmış, çaresiz girdabında sürüklenmekteyiz
Sessizce sonsuza akıp gitmekte olan zamanın,
Silinmez izleri kalır acı, tatlı yaşanan her anın.
Belki de bir veda bile edemeden cananına, canın.
Ansızın kapıyı çalan, asude bir ayrılıktır ölüm.
Noktalanır hayat kitabında okunan o son bölüm...
Zorluğu dikeni olan bu hayata eğer diyebiliyorsan gülüm.
Bak göreceksin o zaman güller açacaktır gönlünde.
Gülemem deme; ağladığın kadar gülersin ömründe
El uzatan sana gerçek dostun olur en kötü gününde
Unutma ki; sana kim ne değer vermekte onu iyi bil.
Kendisine senin verdiğin kıymeti sana vermeyeni sil.
Gamlandırma gönlün, ne olur gülümse, biraz da gül.
Yarının sıkıntısından bir şey eksiltir sanma üzüldüğünü.
İnandığın doğrularında aramalısın sen güçlülüğünü.
Kim nerden bilir aklından geçeni senin ne düşündüğünü
Zihninde olumlu şeyler yaşat güzel duygular besle
Hayata dört elle sarıl, gayret et aldığın her nefesle
Yanlışa fırsat verme vicdanından duyacağın o sesle
Yüzlerdeki gülümseyen o tatlı ifade mutluluğun rengi.
Karşındakine değer vermende dir insanlığının dengi
Hayata anlam kazandıran yegane şey elbet ki; sevgi
İyilikleri mutlaka bakidir insanın unutulsa da adı sanı.
Uzak ve yalnız kalmak sevdiklerinden yıpratır insanı.
Mütevazı ol, olgunlaştır gönlün birazda kendini tanı.
İsmail UYSAL
KARMA ŞİİRLER