Manolyam
Bak karşıdan bir mimoza açmış
Canım manolyam niye açmıyorsun?
Kollarını dolamışken ağaç köküne
Sevgi mi bekliyorsun akıtmak için içine
......
Dertli misin söyle bana benim gibi...
İçmek mi istiyorsun durma öyleyse
Bak tepeden bakıyor alaylı Güneş
Sorsana manolyam önceleri sevmiş mi?
......
Bir adam usulca yaklaştı aman!
Sakın manolyam koparmasın seni
Diren, koyuverme kendini birden bire
Yıkılma, solma benim güzel manolyam.
İlhan KORUYUCU
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yapraklar Döküldü Yine
Yapraklar döküldü yine,
Bazıları dedi 24, bazıları 26,
Analar mı yandı yine,
... Yeni yeten fidanlara mı değdi balta,
Yok olaydın yok olaydın,
Fidanlarıma değen yok olaydın,
Aldığın can,içtiğin kan yetmedi mi,
Ejderha bile etmedi insana senin ettiğini,
Fidanım neydi aklındaki,
O an sevdiğini ki düşünüyordun ananı mı,
Sana nasıl kıydılar fidanım nasıl,
Onlar hiç fidan yetiştirdiler mi,
Neyin kini bu neyin,
Neden niçin niye,
Kimin kimdeyse kini,
Gitsin onu vursun,
Benim fidanlarıma dokunmayın,
Vay be ne ülkeymişiz,
Koca dünya bir oldu,
Yok edemedi ne yazık ki,
Yazıklar olsun fidanlara kıyanlara,
BİZ TÜRKÜZ,
BİZ BİTMEYİZ,
BİR ALIRSINIZ ON DOĞ�URURUZ,
DÜNYANIN YETMEZ BİZE GÜCÜ,
BİR TÜRK DÜNYAYA BEDELDİR,
BU BİR KEZ DAHA BİLİNE
Ayten Çobanoglu
KARMA ŞİİRLER
Aşk
GÜNLER GEÇTİ UNUTMADIM
UNUTMADIM AKLIMDA
O GİDİŞİN HEP AKLIMDA
BU GİZLİ SESSİZ VEDA
İNAN ÇOK KOYDU
SENİ NASIL SEVMİŞİM
MEYER NELER VERMİŞİM
SENİ NEDEN ÖNCE GÖRMEMİŞİM
SENSİZLİKTEN GEBERMİŞİM
ÜZÜM KARASI GÖZLERİN
ÖLDÜRÜR BENİ
KURŞUN YARASI SÖZLERİN
SÜRÜNDÜRÜR BENİ
KARMA ŞİİRLER
Aşkı Şiar Bildiğim
Ritmi yitik bir sancı…
Varla yok arası neşeyi de ihlal eden sanrılar…
Tetikleyicisi sair imge,
Kalıbımı basarım… demeye ne hacet
Kazan, beynimin birincil haznesi
Hele ki üstün körü bir gün olmaktan öte
Kazanım bildiğim bunca kaybı da
Elemişken elimin tersi ile.
Gidip de dönmeyi unutan nice nazlı yürek;
Yangınların ihbarında
Nasılsa yok bir duyan, gibilerden bir teyakkuz ve
Sırtımı sıvazlayan kaderin güncesinde
Mahiyetinin ne olduğu kayıp bir derleme
Yine sandıkta gizem,
Sanmadıklarımda derin bir hüzün
Kınında olsa olsa güdümlü bir lehçe
Adını anmayı unuttuklarıma nazire eden
Yine konuğu yüreğimin sayısız maruzat.
Bir yanım hep eksik;
Yürek de tutsak diyenlere
Derinden bir saygı
Kinayelerin uçuştuğu şu boşlukta
Hiçliğimle tokalaşan titrek kanatları
Yine pervane yetilerimi dingin kılan
O beyaz huzmede.
Bir açıp bir kapadığım gönül gözüm,
Her ürperişinde tenimin
Ölümüne sevilmeyi dilediğim garip bir aksan,
Alışagelmiş olmayı dilemenin de çok çok ötesinde
Harcı âlem gönlün kozasına sakladığım
En uçarı heyecanlarımı armağan ettiğim meleklerden
Duyduğuma biat,
Kopup da geldiğim dünlerime inat
Hangi aksandan müteşekkilim de
Bir sancıdan bir sanrıya sürüklendiğim
Her şiiri kutsal bilip
Rahmetin katında
Araza durduğum
Aşk misali onca sözcüğün vebalini de
Sırtlandığım…
Hoyrattansa ifrata kayan,
Kayıp da düşmeyi tehir ettiğim şu kaygan zeminde
Nasıl oluyor da adımlıyorum rahmeti,
Demenin özrüne vakıf bir faniyim alt tarafı
Hadi uçalım şiirlere,
Konalım kanatlarına aşkın
Elemin gücünden geliyor tüm ilhamım madem
Yine de şair olmaktan öte
Çok uzak bir iklimdeyim.
Şair vasfından önce aşkı şiar bildiğim
Ömrün rahmetine doyamadığım
Andıkça anılmaya uzak kimi gönülde
Kanayan bir lehçeyim için için
Açmayı bir türlü beceremediğim bir gül’üm;
Hele ki aksini inkâr etmek aklına gelmeyen
Andıkça sevgiyi dirilmeyi ümit ettiğim
Bir cesedim:
Celbim hep gönlümdeki yangın;
Sevmek ise tek maruzatım,
Ezelin hükmünden önce başlayıp
Çağları yakalayan hükümranlığında Mevla’mın.
Gülüm ÇAMLISOY
KARMA ŞİİRLER
