Martılar
Ah martılar, o beyazca iri kuşlar.
Onlar, denizlerin yılmaz bekçileri.
Bir vapur, camına yapıyor vuruşlar.
Bir simit bulmaktı hep, tek çileleri.
O, deniz fotoğraflarının, tek süsü.
Kanadı, soğuk günlerin, bir örtüsü.
Kaptanların, adeta çocuklarıdır.
Kimine göre, yaşamın görüntüsü.
Martıların, bir telaş vardır, yüzünde.
Onlar, denizin bak, öz evlatlarıdır.
Devriye atarlar, hep gözyüzünde
Denizin, emniyet teşkilatlarıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Zenginliği Paylaş
Kimse istemez ki, yoksul olmayı.
Anadan, fakir olarak doğmayı.
Zengin biri olarak, gelmiş isen.
Unutma!, kendine, bunu sormayı?
Sende para var, ama vicdan yoksa.
Fakirlerde, para ve cüzdan yoksa.
Eksik olan, burda, nedir ki sence?.
Bunlar, anlamsız mı ki?, Karnın toksa.
Kişiliktedir, gerçek zenginliğin.
Para ve pul değil ki, enginliğin.
Paylaşımlardır, hep bizi, biz yapan.
Yoksa, nerede kaldı ki, insanlığın?
Sınav dünyası, nicesi bak battı.
Malı, mülkü olan, yan geldi yattı.
İnanıyorsan, eğer, bu sınava.
İşte bu hep, sınanmış bir hayattı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İnsan Ol Be Kardeşim.
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Geceye Bir Şiir Bırak
Bir şiir bırak, geceye.
Tutku yükle, her heceye.
İçinde biraz, aşk olsun.
Birazcık da, acı vursun.
Ah bir şair öldü, yine.
Kelimelerin içinde.
Sessizliğin ta içine.
Gömüldü bak yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
