Eğitim Sitesi

Mehmed'in Öyküsü Şiiri

Mehmed'in Öyküsü

Bir gün

Dağda

Şafak vakti

Kader ağlarını ördü

Kör talih çelmeyi taktı

Ters gitti işi Mehmedi'in



Sendeledi

Gök gürledi

Dağlar yerinden oynadı

Kapandı göz kapakları

Yıkıldı kaşı Mehmed'in



Taş gibi düştü içime

Bir zehir

Ruhumu yakan

Göğsümde kan

Göğsümde bir volkan gibi

Kanayan başı Mehmed'in



Rüzgâr gibi geldi geçti

Ciğerimi deldi geçti

Doyumsuz güzeldi geçti

Yirmibir yaşı

Mehmed'in



Kan ter uykusunu böler

Uyanmayıp ölmek diler

Sarı saçlarını yolar

Kadersiz eşi Mehmed'in



Sevdamız gibi yürekli

Yurdumuz gibi aydınlık

Kalbimin yerinde vuran

Beynimde zonklayıp duran

Tarihin kara bağrında

Sonsuzluk gibi oturan

Şu mezar taşı

Mehmed'in



Erdal Ercin

Erdal ERCİN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Erdal ERCİN Şiirleri:

Sevmeyi Bilmeyen

Sevgi tarlasında sarı buğdayım

Biçmese sevmeyi bilmeyen beni

Köle pazarında prangadayım

Seçmese sevmeyi bilmeyen beni



Bir çift kürek olsam salın üstünde

Viran bir köy olsam yolun üstünde

Tahta köprü olsam selin üstünde

Geçmese sevmeyi bilmeyen beni



Irmak olsam büklüm büklüm bükülsem

Bulut olsam gök yüzüne çekilsem

Bir yudum su olsam yere dökülsem

İçmese sevmeyi bilmeyen beni



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Tehdit

Gönül duymuyorsun vah vahlarımı

Ah keşkelerimi

Eyvahlarımı

Sonra sen çekersin günahlarımı

Ağır vebalimi alırsın gönül



Bir gün can evinden bıkar giderim

Arkamı dönerim

Çıkar giderim

Kapıyı bacayı yıkar giderim

Ellerin koynunda kalırsın gönül



Aslında gerek yok kibrit çakmaya

Kıvılcım yetecek ateş yakmaya

Sen dünden hazırsın yoldan çıkmaya

Dilerim belanı bulursun gönül



Paslı mengeneye takarsın beni

Canın sıkıldıkça sıkarsın beni

Üç beş yıla kalmaz yıkarsın beni

Korkarım kâtilim olursun gönül

Erdal ERCİN

Elveda

Bu aşk burada bitsin

Ben bir şiir yazayım



Elveda

Ey ateşine yandığım

Aklımı başımdan alan

Elveda

Görür görmez gönül dostu sandığım

Başımı sevdaya salan

Elveda



Sevincini kederini bir tutan

Bitti derken göz yaşını zor tutan

Sevdasını yüreğimde unutan

Hançeri bağrımda kalan

Elveda



Baş kaldırıp zemheride uyanıp

Gün vurmadan gül rengine boyanıp

Kurtları kudurtan kışa dayanıp

Taze baharlarda solan

Elveda



Ahh

Güzel yüzüne doyamadığım

Başımı dizine koyamadığım

Sesini duyduğum

Duyamadığım

Varlığı yokluğu yalan

Elveda



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Mehmed'in Öyküsü Şiiri